Edebiyat > Günlük
Bu alanda, günlük adı altında ürettiğiniz metinleri paylaşabilirsiniz.
Tanıdık ve sevgi dolu bir sesi duymanın huzuru bambaşka. Sıcacık bir kahve içip, güneşli bir günde hafif bir serinlik varken masmavi gökyüzünü izlemek gibi i...
Yılın son günleri benim ilk günlerim gibi. Sanki ne yapılması gerektiğini ilk defa gören, duyan bir çocuk dalgınlığıyla günler geçiyor. Bazen gülüyorken dolu...
Başladığım her şey benim gibi yarım kalıyor. Ne kendimi tamamlayabiliyorum ne de başladığım herhangi bir şeyi.
Bir sızı gibi kaybettiğini anlamak bazı şeyleri, kimseleri.
Ne bir heyecan kalmış içinde ne bir umut, önünde duran günlere dair
Dilinde her söylediğinde bi...
Neyin arayışı bu ya da neyin eksikliği gidermeye çalıştığım ve bu denli yıprandığım. İyileşiyorum sandım ama bu uğurda attığım adımlar daha karanlığa götürdü...
Kaybolduğum süre zarfında sahil kesiminde hayatıma devam ederken yaşadığım şehre yani Diyarbakır'a tekrar döndüm. Değişen bir şey beklemiyordum ama tek şeyin...
Korkmaya başladım.
Neyden efendimiz?
Yalnızlığıma bu kadar alışmaktan.
Nesi var ki bunun?
Çünkü bu biraz daha böyle sürerse onu aldatmak istemeyeceğim; o...
Sessiz kalmak istiyorum.
Sessiz ve kimsesiz.
İnsanların gürültülerinden uzak.
Kendimle, kendi başıma.
Sağlam, sakin, dingin ve huzurlu.
Tamamlanmamış her şey akılda kalır...
Çünkü geride kalmayan vedalaşmalar yanındadır...
Sevdiğim adamlar geliyor aklıma
bı zaman...
her birinde ...
Epey bir zamandır bir şeyler yazamadım. Bunda klavyemin her zaman elimin altında olmayışının katkısı büyük. Bu demek değil ki bunca zaman yaşamadım. Neler ya...
Yanlış anlamak ve yanlış anlaşılmak.. Hayatta en nefret ettiğim ama bir o kadar da pençesinden kurtulamadığım ikili. Gözlerinin derinliklerine baktığımda gör...
Beni arayan yok. O yüzden şüpheli, bulunabilirliği ruhumun.
Kaç lokma yedim saymadım. Doymadı ama ruhum.
Hangi arzulara ağladım bugün? Kaçını yürekten di...
Bazen yazmak huzur veriyor, okumaksa, yapamıyorum zaten onu uzun zamandır. Uzun zamandır kendimde değil gibiyim, kime, niçin gittim. Bilgim dahilinde olmayan...
İçim çok sıkkın, ruhum çok daralmış durumda. Gözyaşları içinde yazıyorum yine, uzun zamandır uğramıyordum buralara. Bu akşam yine yeniden içim parçalanıyorke...
insan ne saf kötü ne de saf iyidir. insan hep gri alanda yaşar. bu yüzden kişinin seçimleri onu hem iyi hem de kötü yapar. burada da seçimlerimizin irdelenme...
Uyandım ve derin düşünceler ile hiç kımıldamadan birkaç saat geçirdim.
Üzüntüm yerli yerindeydi ama olmayan o kadar çok şey vardı ki.
Annemi çağırmıştım iş...
Dünyaya yakışmaya başladığımı düşünüyorum. Süs olarak takabilirsiniz beni ekvator çizgisine. Toplum çizgilerine de iliştirebilirsiniz. Devletlerin sınırların...
Herkesin akıllı olmasını beklemenin çok uzun süreceğini anladım. Bir de bunun hiçbir zaman gerçekleşmeyeceğini... İnsanların değişmeyeceğini, onları değiştir...
Öyle bir andı ki... Hiçbir şey diyemedim. Diyecek çok şeyim vardı oysaki hep yüzüne bağırmak istediklerim, belki hayalimde yüzlerce kez prova edip konuştuğum...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok