Edebiyat > Günlük

İnsanlar çok bencil neden hep en büyük dert onlarda,en kötü şeyler hep onları bulmuş gibi tavırlar sergiliyorlar. Bence bu baya trajik bir durum. Onlardan ço...

"Seninle bir daha hiç karşılaşmayacağımın korkusu, içimde büyüyor..."

Ben Derya. 30 yaşında, herkes gibi, standart bir hayatta kalma çabası olan, olmak iste...

Nereye gitsem, hangi kapıyı çalsam arkasından birilerinin birlikteliği çıkıyor. Sadece sohbet ederken dahi olmayan kişileri savunurken bulursam bazı yürekler...

İnsan kendi üzerinde çalışmaktan yorulur mu hiç?

Yoruluyormuş.

Bu zamana dek yıllarca kendi kendime, kendi üzerimde yaptığım olanca çalışma, gözlem, analiz...

Bu yerde kendim için aldığım en iyi ders akışa bırakmak.

Bir şeyleri yönetmeye çalışmak değil de kendini yönetebilmek önemliymiş.

aklıma bir şey koyduğumda iyileşirdim,

bunu özledim.

bomboş dünyada

bir mâna

hira dinginliği

uçurum kusursuzluğu

Fark ettimki sana senden başka dost yok şu hayatta. Aynı kan bağını taşıdığın insanlarla bazen aranda kilometreler olabiliyor. Dokunsan tutabileceklerin kırı...

“allahla ilgili daha çok şey duymalıyım.

öldürülmeden,

bir sığınakta.”

Biz o şiirleri iş olsun diye yazmadık Orhan Ağabey. Şiirimiz acıtmıyor, kanatmıyor 

dönüşlülük zamirinin kardeşi, kendi yaşam buluyor,canlanıyor sonra eskiy...

En derin denizlerde boğula boğula öğrenirsin tek bir nefesle yaşamayı.

Hayatta bir şeyler kötüye giderken bana iyi gelen insanlar hep bir yerlerden el uzatıyor. Sıcak bir bakışıyla, tatlı bir tebessümüyle, samimi bir tavsiyesiyl...

kaldığım suskunları; yanıltır sandığım dünyanın, kuytu sokaklarını adımlarken, rastladığım pazar tezgahları arasına sıkıştırıp, 'üçe beşe, olmadı eşantiyon v...

geceyle gündüzü karışmış bi' adam. adamın benliği karanlığın kendisini doğurmuş. sabahı bulmaktan yorulmuş. akşamlarıysa sadece rakıyla buluşurmuş. ekmeğini ...

Güneş gibi aydınlık,

Gece gibi karanlık;

İhtimallerde yaşamaya çalışan, Bilinmeyen denklemin etkisiz elemanı gibi olan İnsanlar var bu dünyada. Ne gariptir...

Gölgeli suretler görüyorum, siyah pelerinli peşimden koşuyor sürekli. Hayal meyal hatırladığım, hatırlamaya çalıştığım yüzlerce karanlık suretler beliriyor p...

Yıl döndü.

Güneş ışığı her sabah gözlerimize yansıyordu. Yarısı koyu yeşil, yarısı siyah battaniye kol kaslarımızı zorluyordu. Ben uyurken tavada kızan yağ...

Acılarımız Pinokyo. Tüm resmi gazetelerde yayınlandı. Artık tüm sokak başlarına tabelalar asıldı "bu yol denize çıkmaz" diye. O yol başından beri çıkmıyordu...

MacBook'u açıyorum. Birkaç satır yazıyorum, sonra geri dönüp bakıyorum. "Bu pek olmadı," diyorum. "Şurasını şöyle mi yapsam, burasını böyle mi yapsam?" derke...

Bu bir mektup veya mesaj değil

Bu bir uyanış 

Kendi uykumdan kendimi uyandırıyorum

Henüz bilmiyorum neye ihtiyacım olduğunu

Belki irade

Belki aşk

Ama ...

Bir elvedaydı

Her şey.

İlerisi olmayan çıkmaz bir sokakta

Kaybolduk.

Nereye dönsek.

Ne kadar çabalasak boşunaydı.

Ezbere bildiğim

Yollar

Ayağı...

Beni artık hiçbir şey kandırmıyor. Rahatım yok. Değil keyfim de yerinde. Ve evet benim tüm bu sorunlar. Aslında sorunun kendisi bile olabilirim. Teşekkür ede...

Yine, birisi kafama sıksa gecesi.

Kendime söylediğim kaçıncı yalanın rıhtımından yazıyorum bilmiyorum

Bu soruya cevabın vardır belki

Bir yanıtın beni mesud ettiğini

Tadarım böylece

Ama b...