Edebiyat > Günlük

Birine inanmalıyım tüm hücrelerimle, etimle kemiğimle aşık olmalıyım sırılsıklam. Elimi saçlarında gezdirmeliyim. Gözleri bende olmalı. Benimkiler zaten onun...

Herkes kendi yokuşunun yolcusu. Benim yokuşum sana dik gelir, seninki bana düz… O yüzden herkes kendi yokuşunun yolcusu…

Bir kulum, dolu değil fakat boşta değilim. Bilgiden değil bu doluluk oranım, bu oran erken koşmanın yorgunluğundan kaynaklı. Bir dakika.. ben mi hızlı koştum...

İnsanın ufku doldurmaya çalıştırdığı bir balon gibi; içini her doldurma çabası tam tersine boş olan kısmı büyütüyor, sanki sonsuza genişleyen boşluk...

Yemek yemek, beni iyileştirmeyecek.

Duygularım yediğim yemeklerle düzelmeyecek. Ben yemek yedikçe hislerimi değiştirmeyecek iyi olmayacağım. Yemek yemek be...

Aslında değişen hiçbir şey yok.

Aynalar bile aynı

Aynılar bile aynı...

Gözümde hiçbir şey önemli değildide, lütfen göstermeyin bana o samimiyetsiz yüzünüzü. Saygı duyarım bana uymayan yanlarınıza, benimle örtüşmeyen tüm fikirler...

Gönlümün arayışlarını gözlerim görmüyor. Gözlerimin gördüklerini yüreğim kabullenmiyor.

"sokaklarda kan vardı

ölüm vardı hatıramda"

her yer kan, daha da kan olacak. en güzel pencereden baksan da aynı yerde çizilmiş ufuk, aynı yerde dengelenmiş...

Ayrılığın anlatıldığı bir şiirde son kez karşılaşacağız seninle dedi kadın

Ve ekledi adam son kez aynı mısrada yer alacağız

Aynı şiirin farklı mısralarıyız...

Sıradan bir günün  sonumda eve dönmek için metro hattını kullanıyorsundur kulağından son ses müzik kafanda son göz hayal dolu  kendi çemberinde dönerken biri...

Herkes herkesten çok da tatmin olmazken neden herkes herkesleşmeyi seçiyor?

Aynı görünüşler, aynı düşünceler neden kimse benliğini kabul etmiyor?

Ortada bi...

aramanı çok bekledim, iyi misin demeni çok bekledim, beni herkesten önemli tutmanı çok bekledim ben seni çok bekledim ya...

Hadi konuş benimle. Çık oradan. Orada ne varda kalmakta bu kadar ısrarcısın. Bakıyım. Biraz toz, biraz kir, biraz karmaşa ve dağınıklık. Çekindiğin konu bu m...

Çok uzun zaman oldu.

Belki bugün uğramışsındır?

Nasıl gidiyor?

Yine mi her şeyi berbat ettim?

Herkesin aradığı şeyin huzur olduğunu biliyorum.

Bu yıl zi...

İlk arkadaşım kafamı oluk borusuna vurup burnum kanadığında onunla arkadaşlık etmeye devam edeceğime karar vermiştim.

Ellerimin uzattım dokunuyorum ve yanıyorum göźlerinin ateşinden.

Neden aşk yerine öfkeyle bu bakışların?

Nereyi kaçırdım yine söyle? Hangi sözünü çiğnedim ...

Benden bir canavar çıkardın kutlarım. Bir zamanlar etrafa çiçek açtıran güçlerim de vardı. Kaybettim. Yolda seni gördüm ve takılmıştım ağına çırpınmayı da be...

Sen bomboştun. İçin, dışın bunu kabul et. Sana çizgiler ekleyen bendim. Siluetin bile yoktu gerçek hayatta, tanımlanamaz bir kimseydin kabul et. Saçlarında, ...

...

eğer bir gün

sensiz uyumanın acı vermediğini öğrenirsem

başardım demektir

başardım ve yaşadım

...

yaşıyorum demektir

...

Farkettim ki insanı huzursuz eden şeylerin çoğu başkaları. Başkalarının bakışları, sözleri, davranışları. Başkalarının yaşadığı hayat, dış görünüşü. Hep bi k...

Hiçbir harf hiçbir kelime hiçbir cümle hiçbir sayfa hiçbir kitap hiçbir kütüphane içimde yaşanan karmaşayı aktarmak için yeterli gelmiyor..

Kendimi tokatlayarak başlıyorum güne, kahkaha ve neşe.

Salmıyorum artık lanetlerimi üzerinize, dönüyor kendime. Ettiniz beni de sizden hadi yine iyisiniz.
...

Sürekli uyuduğum uykulardan uyandım.

Çiçekleri sevmedim yapay çiçekler aldım.

Ve nihayetinde yine çiçek…

Yüzümü döndüğüm kameralar,

Manzarası yalanlarla ...

Yırtıldı düzen benim üzerimden,

Aktı zaman bahtsız derelere,

Zaman sayacı uğurladı zamanı gelmemesine,

Zincir koptu baştan dağıldı ne varsa,

Bire ...