Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

12 Eylül'lü günlerdi. Kartal'da oturuyorduk. Bir gün çöpün kenarında bir kitap yığını gördüm. Evlerde arama yapılıyor diye insanlar zararlı! kitaplarını atıy...

Haberim daha yeni oldu

Yeni geldim, çayını içtim

Helvanıda yedim, sağ olsunlar

Çok şekerliydi ama

O da buradaydı

Eşin... 

Bir canım kaldı geriye

Aşkın lekesi kaldı üstümde

Yazgıma kara dikenlerini geçirdin

Bir orman tutuştu içimde

Ben bunu biliyordum ömrümce

Ne ses var ...

taş suskularda büyütüyorum kelimeleri

her seslenişi yosunlardan ayıklıyor ellerim.

yerleşmek istediğim bulutlar var henüz,

dönmemeliyim.

dönersem yağarım...

İki üç kuşak kadar geriye gitsek dedelerimizin, ninelerimizin bir dergahı, bir tekkesi ya da en azından cem ve sohbet için bir köyodaları vardı. Yani derviş ...

In the dark I wait
Right here where I once sunbathed
With all of my dreams unfit for day
With all of my tears and all my rage

Yine yağmurlar var gönlümde.

Gözlerim arıyor yine seni.

Sesini duyar gibiyim.

Senden uzakta olunca.

Kuşlar bile unuttular beni.

Şiirler tutsak etti aşkı...

Bazı günlerde ya da haftalarda insanın bu sığamadığı kalıbı içinde var olmaya çalışmaması

sonucunda 6.servisin 6 nolu odasının 3 no lu yatağında bir gece ya...

Görünmez dünyaların haritasında, kalbim bir sır,

Hayallerimi göğe nakşettim, her yıldız bir umut,

Sönse de ışıkları, karanlıkta iz bırakır,

Vazgeçme...

Bir kulum, dolu değil fakat boşta değilim. Bilgiden değil bu doluluk oranım, bu oran erken koşmanın yorgunluğundan kaynaklı. Bir dakika.. ben mi hızlı koştum...

Gecenin perdeleri açık kalmış

Karşı pencerede hafif bir dans

ve gönlümün meydanlarında serenatlar...

Bırakın

Yalnızca bu gece için yıldızlar yerlerinde k...

İnsanın ufku doldurmaya çalıştırdığı bir balon gibi; içini her doldurma çabası tam tersine boş olan kısmı büyütüyor, sanki sonsuza genişleyen boşluk...

Çocuğunuza yeni bir oyuncak getirdiğinizde neşeli gözleriyle size gönderdiği tatlı bakışı anımsayın ve sonra da bir fizikçi size, gerçekte gözlerden bir şey ...

Göğsüm darmadağın.

Ellerim paslı.

Ayaklarım yıkık dökük...

Yüzüm bir hayli yaşlı...

Hani böyle bir insan olmayacaktım ben ?

Hani parlayacaktım en uzak ö...

Eski günlerden bir anı düşer aklına

Yolda yürürken

Yahut işte aylaklık ederken

Beynin bulanır

Miden döner tersine

İçin acır geçmiş günlere

Elinde camda...

Gri bir şehire benzer gözlerin

Herkesin kendi sancısıyla boğuştuğu

İş çıkışında solmuş ruhlarıyla

Eve dönüyor tüm kalabalık

Buradan bakınca caddeden geçe...

Yazmaya sığındığım andır bu.

O an ki bunaltının teri içimin ateşine damlar,

Gerilir alnım.

İşte seni düşünüyorum amberim!

Ürkek gözlerinle suratıma sual ...

Bir an kayboldun gibi! yaşadım kıyameti
Yoruldun ama buldun ey kalbim emaneti
*
Yeniden su yürüdü dalıma yaprağıma
Bir bakışın can verdi kurumuş toprağım...

Hakikatin derinliklerine kimin daha çok yaklaştığı konusunda yorum yapmak zorunda olmaktan hoşlanmıyorum.

s, 133