Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Düşünen insan yazar ama bu istemli bir eylem değildir. Yazmaya nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Eskiden nasıl yapıyordum onu da hatırlamıyorum. Benim için ba...
İyi geldi köhne yerden ayrılışı kalemimin.
Rutubet kokuyordu zihinler.
Yapaydı tebessümler.
Ellerinin alkışları yaşatıyordu, muhitin sakinlerini, o per...
Hem başında hem sonunda hayatın
Gördüm onu , kendimi
Yapamadıklarımı
Başlangıcın son muydu senin
Yok muydu dahası
Sitemkar değil kuşku
Kuşku olmasa...
Geçmiyor hiç gözlerimden
Bir hayal burktum en sol yerimden
Sen bana sır, ben sana yâr
Bi' düşmeyegör, göğüm kamaşır
Merhaba güzel kadın! Ben senin gözünde bir hiçim değil mi? Kalbim de yoktur zaten duygu hissetmem. Görmez misin sen bu gözlerin karanlığını içi kırmızı? Görm...
Uzaklarda tuzaklanmış bir şarkının kurbanı oldum. Başlattı yine yazmağa.
Üsküdar...
Kasım, titretti.
Dudaklarım, isimsiz oncasına küfretti.
Yazdıran,...
Bir film sahnesi gibiydi her şey,
En duygusalından bir sahne...
Ağlayacağım ağlayamıyorum,
Böyle gözyaşları boğazında kalır mı insanın,
Yediği kalır ama ...
"Başka alternatifleri olmayan insanlar, başarılı olmak adına kusursuzu oynamak zorundadır". Varoluştan gelen özgünlük, fikir zenginliği, yüksek hayal gücüne ...
İnsan, kalabalıkların içinde ne kadar da büyük bir boşluk aslında.
Her “ben demiştim” dediğimde,
içimdeki sessizlik daha da derinleşiyor,
ruhuma bir taş g...
Neylerdik uykularımız kaçmasaydı,
Solmasaydı çiçekler mevsimine göre,
Bitmeseydi sigaramız o son ve derin nefeste,
Saçlarımıza ak düşmeseydi bilmem kaç...
Bu gün yurtta nöbetçiyim. Çocuklarla halı sahada maç yaptık. Bazı ufaklıklar ayakkabıları eskimesin diye çıkarıp yalın ayakla oynadılar. Mutlu olmak, amaca u...
Aşk arapçada aşeka sözcüğünden türemiştir. Aşeka ise kurban bulduğu ağacın özüyle beslenerek onu çürüten bir tür sarmaşıktır.
Etimoloji bir yana gerçek aşk...
Geride bıraktığı tüm günlerin aynısı olan sabaha bıkkınlıkla uyandı. Sıcaklarla birlikte konteynır evinin içi daha da ısınıyor daha da nefes alınmaz oluyordu...
daha mı mutlu olurduk taş devrinde
yirmi otuz yaşında ölmeden önce
ya hastalıktan ya vahşi hayattan
son darbeyi yemeden
taze avın ve yabani yemişlerin m...
Dilsiz bir gecenin kollarında uyuyacağım.
Sâatim bozuk, mekânım yok.
Kalbim dağınık, yüzüm yorgun.
İki kelâmın pençesinde atıyor nabzım.
O kara treni dur...
Sessiz sirenler öterken şehrimin her yerinde
Enkazlarını temizler şimdi yorgun kalbim
Devam etmek her şeye karşı
Bir savaş daha kazanamayacağım
Bir yeni...
özlüyorsam yiten gecede sesini
beni bağışla
Ve artık avutmuyorsa yıldızlar yalnız gölgemi
beni bağışla
Kabul etmişsem bir tövbe gibi gitmelerin son dav...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok