Kübra şen

bir sessizliği bölüşüyoruz aynı masanın iki farklı ucunda

kadın içine gömülmüş

adam içine hapsolmuş

aynı masanın iki farklı ucunda

iki insan birbirine to...

önce yüzündeki cürüyüp kalmış soluğu dışarı saldın

sonra atları, en son beni

kuzguni yağız o ahraç at

rahvan koşuyor sana yetişmek için arkandan

gölgende...

durdum gecenin kıyısında kendi boşluğuma bakıyorum

sonra dönüp içime

içimdeki Truva atına

beni işgale yeltenen düşüncelere

tanrının hangi sıfatıysan çık ...

kendimi seninle kıracağım

bak bu da gamzelerin, şahit olsun

ıssız bir mezar gibi ölüsünü bekliyor orda

seninle bir aşkı paylaştık diye gönül zamanın dışın...

yer bütün sözcüklere yetmez

gök hiçbir tümceye

anlamın tortusu kalbin kıyılarına vurmayınca

akçiğerde saklı bir nefes

hasadını bekler dudaklarda

dünyanı...

"İnsan kendi duvarlarını yıkamayınca, yeni duvarlar İnşa ediyor."dedi. Biraz düşündükten sonra "İnsan duvarlardan ibadettir." cümlesini ekledi. Bunu söylerke...

susuz bir rakıyım ağzının mabedinde

anason kokuyor her nefesim

karanfil kokan teninde yalnızlığımı hasat ediyorum

üç dönümlük ömrümde biçtiğim bir tutam y...

Dekor niyetine karanlık bir sahne

Kan kırmızı bir perde

Kanın simgelediği bir oyun

Tek spot ışığı

Alnımdaki fay kırığı çizgilere gömdüğüm mezarlıklar...

Som bir inancın katılığında

Neden bana inanmıyorsunuz

Bayatlamış ruhumun derinliklerinde ürperen bir sözcük

Durmadan eskiyor bir koridorun uzunluğunda

Ma...

Yuvasını kuzeye yapan bir karıncanın acemiliği içerisinde

Üşüyorum bütün sözcüklerin sıcaklığında

Bütün steplerde sığ bir kusma töreni bu

Bozkırda yaban ...

I              

Duygular çarmıha gerilmiş

Sözcükler ise giyotine mahkum

Sessiz harflerin canına okuyor şimdi yaşam

Yaşamak, insanın sürgünü haline dönmüş...

Kim taşıyacak sözcüklerimizi yarınlara

Cümle cümle eksildiğimiz saatlerde

Oturup da zaman dediğimiz o tanrı

Sözcükleriyle dokunacak mı düşüncelerinize ...

yalnızlığa iman etmiş bir gönül taşıyormuşum

göğsümün kafesinde

kalbimin kanla vaftis edilmiş damarlarında

pusuya yatmış bir ayrılık

bütün köşe başlarınd...

uzaklık çanları büyüyor ayrık otlarına üzenerek

pervazdan uzak yakamoz zorluyor sınırları

yakın bir yazgı mu uzak bir tını mı

bilmiyor, bilmeyecek yazıyı
...

şimdi oya gibi işliyorum yalnızlığı göğüs kafesime

bütün motiflerde terste kalıyor yüzün

kuşların soluğunda yüzyıllık bir kederle

bütün motiflere gölgesi ...