Merhaba saygı değer site sakinleri. Haftalar sonra kendimi yine burada, klavye başında buldum. Çünkü yazmak, insanların senin yazdıklarını görmesini hissetme...
Merhaba saygı değer site sakinleri. Yine dertlerim ve ben. Uzun bir zamandır varoluşsal sancılar içerisinde yaşıyorum. Mutluluğu ve huzuru bulmaya çalışıyoru...
Siz hangi cennete inanıyorsunuz veya cennete inanıyor musunuz bilemem ama ben o anlattığınız cennetlerin hiçbirine gitmek istemiyorum. Cennet nedir ki? Sizin...
Hiçbir şey kontrol altında değil!
Manyak gibi sağa sola koşuyorum, kendimce gücümün yettiği herkese uzanıyorum. Ama bir yandan da ödüm kopuyor, en küçük şey...
İçimde hiç bitmeyen sonbaharlar var. Gidip gelip aynı boşluğa düşmek gibi hatalarım var. Sıklıkla da tekrarlarını sağladığım ve bunca şeyin ne anlamı var sor...
Düşünce ve yazma süreci iç içe geçiyor; yazdıklarımı gözden geçirip tekrar düzenliyorum. Bu süreç beni zorlasa da, yeni keşfettiğim yönlerimle kendimi daha i...
Bugün güzel bir gündü. Şükürler olsun.
Spiritüel ego nedir diye düşündüm bugün. Durup dururken gelmedi tabiki aklıma. Yoga yapayım dedim ve yoga hocası akl...
Evvelsiz zamanın, zamansız bir anında yaşayan insanlar vardır. Kaybolan mutluluğu aramak yerine, şükür adı altında kabullenen varlıklardır insanlar. Ne evvel...
bir insan,
nereye gidebilirdi,
kendinden başka?
nereye dökülür yaşlar?
gözyaşı bittiyse eğer,
yaşamın kendisi başlar.
bir insan,
nereden gidebilirdi,
...
İnsanları anlayamıyorum artık. Kendilerini nefes alabilen birer tanrı zannetmeleri benim açımdan çok gülünç. Zira var olduklarını bile ispatlayabilecek delil...
Eve dönsen de
—bir eve dönememek—
dönüşememek
boyanamamak
dayanamamak
evin duvarlarına
yaz çiçeklerine
S’evince
Isınamamak.. sonrası.. hep.
-Nis...
Evet! Benimki acılara tutunmaktı. Olmasaydım yeryüzünde eksikliğim hissedilmezdi. Hatta bazen çoğu için fazlalıktı bedenimin kapladığı yer. Birkaç aydır boşu...
İçim bir tuhaf bugünlerde,
Kuşları ve dalları kırılmış ağaçları
İzliyorum gün boyu yağmurun altında,
Soğuk gecelerin rüzgarını bir tek ben hissediyorum...
ben de yoruldum be artık efsun. yıllardır hayatın bütün o acımasız yumruklarını en çok ben yedim sen de biliyorsun. annemi aradım o gün 40 yaşında bir birey ...
Bazen düşünüyorum gecelerce,
Üzülecek nedenler mi yaratırız kendimize?
Yoksa başkası için kıymetsiz gözükenler bizim içimize hep en dert olanlar mı?
Kal...
Fakat insan neler olup bittiğini üzerine zaman yükü binmeden anlamıyor.
Geride kalanın bırakılan mı yoksa kalan mı olduğunu anladığı anda başlıyor macerası ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok