gün geçtikçe uzaklaşıyorum kendimden
beni ben yapan şeylerden
kötüye olan ihtirasım yakamı bırakmıyor
içine çekiliyorum,
yardım çığlığımdaki tiz sesleri...
"Gönül yorgunluğu ne, biliyor musun? Gökte yıldızın kalmıyor. Gölgen bir yere sığmıyor. İçindeki şarkı içinde boğuluyor. Penceren sokağa bakmıyor. Bütün sevg...
Eşyanın Gözünden İnsan
Binaların, kıyafetlerin, iş yerlerinin sembolize ettiği ve beynimize yansıyan izdüşümleri bize görev ve sorumluluk yükler. Biz onlara...
Gece, ayın yüzünü gölgeleyedursun
Kaçarken geceden,
Yüzünle karşılaşıyorum pasparlak alacakaranlıklardaki ay'ıkıskandıran
Ellerin ruhuma aksın ellerimden ...
Saçları yanlarından açılmış bir arkadaşım vardı. Biri ona saçların dökülüyor mu diye sorunca, “Hayır, benim saçlarım hep böyleydi.” derdi. Saçlarının döküldü...
Hava soğuk, gönüller durgun ve solgun acılar taze ama bir o kadar da derin kalbimde ince ve keskin bir sızı...
kıyıyor yüreğimi keskin bir hançer, yavaş yav...
"Bu sabah hava berrak;
Bu sabah her şey billurdan gibi.
Gök masmavi bu sabah,
Güzel şeyler düşünelim diye.
Yemyeşil oluvermiş ağaçlar,
Bulutlara hayreti...
Ey büyük kayıplarla adını yazdıran renk
Bulut kadar beyaz, evet, kağıt kadar beyaz
Yoksa bir sokak düşüneceğim hiçbir yere varmayan
Oradan zayıf bilinçler...
Şiire başlamadan hemen önce okunacak ve sayfanın sağ üst köşesinde eğik şekilde bulunacak alıntı. Aşağıdadır.
(Bir şey anlatmasına gerek yoktur. Şiir henüz...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
