Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

-bize satırlara yazdırtan ne varsa

bizi yazmaktadır aynı zamanda

yaratmaktadır ve belki biraz da öldürmektedir.

bir tarafta durulması gerektiğine inanmadı...

Takvime baktım, aylar olmuş

Belirsizlik, tatlı bir mayhoşluk veriyor tenime

Karıncalanır gibi...

Hissizleşiyorum

Yavaş yavaş siliniyorum hatıralardan

El...

Her gece ölebilmek de kolay değildir. Ağır ağır, kan kusmaktan daha da beter bir kan kaybı hisseder gibi, gecelerin yerini sabaha teslim etmesini beklemek de...

Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden,

içinde bulunduğun ve tek sebebinin sen olduğun o huzursuzluk fırtınasının ortasına doğru çıkacaksın. Eteklerinde gün...

Perdenin hafif hafif dalgalanıp yüzüme değmesiyle uyandım. Dışarıda mis kokan bir bahar, evimde kış battaniyeleri... Kurtulamıyorum soğuk olmaktan. Kurtulamı...

Herkes zamanının herhangi bir diliminde onu acıtan anılarını silmek, üryan olmak istemiştir. Ben de istedim. Zamanında... Ama sonra anladım ki unutmak bir il...

Nihai karar senin elbette.

Sen de benimsin

Demek isterdim.

Kapıyı kapatıp zahmet etme.

Gelen ziyanı görsün.

Gidebilirsin.

Bizi ayırabilecek hiçbir şeyi...

"Yosun sarmışsa pervâneyi

Savrulsun zülfün sarmaşık"

Dem be dem sızan iltihâbınıza

Kaç yıl peymâne tutsun bu sâki?

Rüzgâr devriliyor üstümüze

Hangi rezm...

Kör bıçakların sızıları ruhumu süslüyor. Cehalet dört yanımızı sarmış ülkemizi besliyor. Dört tarafımız zulüm, tek kurtuluş ölüm oluyor. Bir kadın doğuruyor,...

Bazı geceler sessizlik hakim dört bir yanda,

Bazı gecelerse susmak bilmiyor yıldızlar.

Ay da çekiyor üstümden ışığını, biraz daha siliniyorum yeryüzünden...

Hiç kusura bakma ama haksızsın Ramiz Karaeski

Hatta sen öylesine haksızsın ki

Dünyanın bütün haksızlarının haksızlıkları bir araya gelse

Senin haksızlığın...

Kulağa iliklenmiş giyotin gibi fısıldıyor bu saatlerde şarkılar. İntihara kalkışan bir ressamın bilekleri yerine ellerini kesmesi gibi bir paradoks yaratıyor...

Kelimeler...

Kelimeler belirir zihnimde,

Nereden geldiği belirsiz ve başıboş.

Birbiriyle birleşmeyen kelimelerle doludur aklım

Cümleler taş çatlasa devri...

“Gel beni kurtar, düştüğümü görmeden.”

İşte yatağımda battaniyem, ucu kıvrılmış

Penceremde solgun çiçeğim bana kızmış.

Gün ışığı girmiyor sabahleyin odama

Ancak akşam vakti kısa bir an selamlar...