Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

bir çocukluk hastalığıydı şiir bende

âmâ bir kuşun sızısıyla doluydu kulağım

benim ne sen gibi güneşim oldu sabahlarımda

ne de sen gibi ay ışığım geceler...

Bir gece habersiz bize gel

Merdivenler gıcırdamasın

Öyle yorgunum ki hiç sorma

Sen halimden anlarsın

Sabahlara kadar oturup konuşalım

Kimse duymasın

Ma...

Geç olmadı mı sence?

Uzun zaman geçti ve senden hâlâ bir haber alamıyoruz. Yoksun ya da gizlisin. Bizi onemsedigine dair bir kanıt bile yok şuan ve milyonla...

karanlıklar müptelasıyım artık

-perdeleri açma anne,

gözlerimin akında yalnızlıklar var.

eskimiş bir radyo gibi

sessiz şimdi zırdeli ruhum

yatıya kalan...

Seni özlediğim her gecenin sabahında

unutarak uyanıyorum.

Geceleri sıcaklığınla var olsan yanımda sabahında zemheri.

Ve ısınamıyorum.

Üşütmüş kalbimin ...

Ben gururlu bir piçin içindeki hiçim

bu ne biçim bir içim 

her yudumda yakıyor bira, tükettiğim senin için .

Ben, onurlu bir piçin 

 içindeki hiciv 

 d...

küflenmiş küfürlerle

bir dağı tırmanıyoruz

içimize içimize.

kısılan kırılan yontulan yerlerimizden bağırıyoruz

lanetli bir çivinin yakarışı gibi!

Zihnimin bir prangası yok,

Unuttum tüm bildiğim tanımları.

Adına aşk dediğimiz şeyin,

Bir arzuyla kanıtlanması…

Ya da yaşam dediğimiz şeyin

Ölümle anlam...

Eğer yaşadığım geçmişi seçmiş olsaydım o geçmişin baş konuğu yine sen olurdun.

*

Karşısındaki duvara dikti gözlerini, birbirinden bağımsız kesilmiş saçlar...

Gün sabahın ışıkları ile yeni aydınlanmıştı, sûkuta kesmişti derya. Hasan, ailesinden uzaklara, bu gurbet yerlere geçim derdine düşüp geleli hayli vakit olmu...

yüzünün kumaşında diriliyorum solgun sabahlara

ışıkları kapatmıyorum sevgilim akşam olunca

sevmiyorum sen olmadan karanlığı

perdeler ardına kadar kapalı

...

Bana bir parça şehir bırak

Gözlerinden akan şiirleri

Oraya yazayım

Ruhumu kağıt yaptım

Rüzgarın merhameti yok

Savruluyor ruhumun külleri

Savruluyor r...

Şu zaman dedikleri illet geçiyordu bir şekilde. Hançerini yavaş yavaş saplıyordu dost görünümlü bir düşman gibi. Aynı zamanda iyileştirici bir ruhu da vardı....

Yüklemi olmayan cümlelerde,

yanışık olamayan bir düzende,

devrikleşememişti vurgusu olmayan kelimeler.

Cümlenin öğelerinin iç içe geçtiği

bu içtima düze...

Dünyayı suladım avuçlarımla

Suyum tükendi, dünya bir türlü yeşermedi

Zaman ilaçtır dedim

Zaman terimleşti

Sevgi, emek bunlar iyileştirirdi

Sevgi ve eme...

aykırılaşalım;

sevişen serçelere şiir okumak kadar güzel adın,

kasıklarıma vuran kelebek soluğunun kokusu

isyana sürüklüyor satır başlarında solgun etim...