Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Mahallede koşuyordum arkadaşlarla

Gözümü açtım baktım ki ne göreyim

Ak düşmüş sakallarıma. 

Saçlarım seyrek

Gözümü kapattım ki ne göreyim

Hala mahallede...

Benim işim gücüm kendimi incelemek: Yapacak başka işim de yok zaten. Bakıyorum da öyle çürük taraflarım var ki söylemeye zor varıyor dilim. Sağlam oturaklı n...

Karanlıktı, zifiri karanlık...

Aydınlığa uzanan bir yol vardı, yürüdüm.

Bembeyaz ışık gözümü alıyordu.

Elimle gözlerimi kapattım, işe yaramadı. Fazla s...

Bir yıldız kaydı.

Sen biliyorsun... 

Bari bir dilek tut

Boşa gitmesin:

Silkelensin zamanın tozu

Diyesi olmaya razı olduklarım için. 

Çünkü eskil bir ge...

Zamanın örtüsünü

Silkeledim 

Bir lemur düştü

Oynattı burun kanatlarını

Ellerimi çizdi tırnaklarıyla

Ve baktı, 

gecenin ruhu gibi gözlerle.. 

Öyle kara...

Fikirlerinize katılmıyorum ama fikirlerinizi ifade edebilmeniz için canımı bile veririm.

-Voltaire

Bu sözün Voltaire’e ait olup olmadığı tartışmalı bir hus...

biz zamanın eşiğinde kalmışlar,

ve kendini adamışlar!

kimi zaman kent meydanlarında,

çoğu zaman gönül meydanında,

ve bilimum evrende genellikle,

savrulu...

Kim için gülüşün değiştiyse ona git o zaman ah
Sen gidince benden bir şeyler kalır mı bana?
Ben derim de dinleme, içimden söylerim o zaman ah(söylerim o za...

Ah nasıl törpüler zaman insanı,ağır ağır

Bir heykeltraş edasıyla

Bakar ,aklındakinden farklı bir görüntü var mı?

Dokunur, ruhundakinden farklı bir kıvrım ...

Bazen her şeyi bir çığlık çözermiş gibi geliyor 

Bir damla tüm günahları silebilirmiş

Bir bakış her şeyi başa sarabilirmiş

Bir kelime tüm kırıkları onarab...

Gecenin karanlığına benzer insan, kimisi insan da arar huzuru kimisi insanı yok ederek arar huzuru velakin huzuru karanlıkta bulur insan. Uzun zaman oldu bur...

Umuda boyanır sokaklar,

Sesin düşünce sokağa,

Kuşlar, çiçekler ve insan..

Zamanın kuytu köşelerinde,

Zamansız düşer aklına bir nergis,

Kokusunda kavuşma...

Umutsuz insan, çiçeksiz toprak gibi.

Her yağmurda bataklık,

Her yaz günü un ufak,

Çatlatır her yerini atılan her adım.

Toprağına çiçekler ekmek,

Ağaçlar...

Merhaba benim adım da mı aydınlık?

Ya içimde ki karanlık?

Görevimi söyledi bana yalnızlık

Unutulmuş bir his artık

Güven bana

daha önce yıkılsa da

Yaka...

Güneşe ışığı sızıyordu buğulu camlarımdan 

Kahvemden alırken son yudumlar 

Beyaz gelinliğe bürünmüş bir şehir var 

Ufuklarda 

ne yol gözükür ne diyar ned...

Gece uzun bir koridor

Duvarlarında tik tak sesleri asılı

Fakat zaman bir türlü geçmiyor

Gece bekleyiş dolu bir istasyon

Uyku treni seferlerimiz iptal ed...

Kelimeler insanın canını nasıl acıtır ? Nasıl keskin bir bıçağa dönüşür ?

Üzerinde düşündüğüm konulardan bir tanesi. Kelimeleri kontrolümüz mümkün mü ya da ...

Bu gün doğdu bu küçük kız

Kendi dünyasından da güzeldi

Korkuna bir tokat at

Yaşamakta müthiş eğlenceli

Kabuğundan çık güzel kız

Bu dünyada önemli

Ço...

Fakat insan neler olup bittiğini üzerine zaman yükü binmeden anlamıyor.

Geride kalanın bırakılan mı yoksa kalan mı olduğunu anladığı anda başlıyor macerası ...

Kara Sabah 06 Şubat 2023, saat 04:17

Bu kitap, depremle yüzleşmenin en acı biçimde dile getirilmiş somut bir örneği.
Yüzleşme acı verse de gereklidir çoğu...

Ben mi hayatın çok gerisindeyim. Yoksa hayat mı çok ilerde.

Yetişmeye çalıştıkça hep düşüyorum geriye.

Bi boomerang misali ne kadar ileri gitsem, o kadar...

İnsanları ne zaman tanıyorsun biliyor musun? 30 saat boyunca uykusuz kaldığın fakat yine de uyuyamadığın o gecelerde. Etrafında kimse yokken tanıyorsun insan...