Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Ne zaman ellerimiz buluşsa göğün uçsuz kanatlarında
yüzünü güneşe dönüyor adını koparılmaktan alan
Bir ses, bir bakış, el değmemiş bir berraklık, kapı eşiğ...
Her gece ölüm gelir
Zifiri karanlığa, düğüne
Hatırlatır kendini
Bazen ufak bir nefesle
Ateş basar bedeni
Ölüm korkutamaz bedeni
Ruh diz üstü selamlarke...
sır, benim.
içimde kıyametler koptuğu zamanlarda, asla görmediğiniz sır,
benim.
sır, benim.
dinlerken yüreğimi bin bir parçaya bölen o melodilerdeki sır...
Ruhumun tozlu yollarında yürüyen çocuk bekliyor hep seni
Düğümlenmiş sözleri, bekliyor kesilmeyi
Tsunamiye karşı geliyor, okyanus gibi gözleri
Gelmeyeceği...
Bağırıyordu herkesler; epey uzun olan bu sokakta, etrafıma bakıyordum öylece. Hayatımın son demlerini yaşadığımı biliyor gibiydim, artık benim için yolun son...
uykularımla sevişen kaygı
endişemle yoğrulmuş düşünceler
‘’ne olacak lan bu ekonomi‘’ içerlemesi
bir de mutlu gözükme telaşı
bilinçaltımda mahkum, pasif ...
Bir kuytuya saklanıp bulunmayı bekledim. Aramayı bırakıp bulunmayı bekledim ya da. Bir yaşama şahit olamayanlar gibi, yaşadığını hissedemeyenler gibi ve yaşa...
Gözlerim çağlara sürüldü
Devrimm, devriim!
kuşlu şiirleri gezdim
çiçekleri kaşlarına serptim
acıyı aşkla boynuma astılar
hiç ölmeyecekmiş gibi
sevdim*...
“Kalbimdeki umutsuzluk fazlasıyla çok, fazlasıyla derin
Ateş dolu sözlerimle dokunduğum insanlar dönüştürdü beni
Aynadaki ben miyim? Zalimce bakıyor gözler...
geç gelen günlerim var benim
üstünde debelenen şiir çiçeklerim
ruhumun altında ve üstünde
insan ne ile düşünür?
insan nasıldır böyle
günler geç geliyor
...
yarınım yokmuşçasına
seni her gün kaybedecekmiş korkusuyla
bağrımda atan nabzımla
sevmek isterdim.
dünyanın durur gibi olduğu her anda
yanında bitmek
...
İnsan kötü olduğunda değil de
Önemsenmediğinde ölürmüş
İnsan kötü olduğunda değil de
Yalnızken ölürmüş
Ve yalnızken insan
Mutluluğu unuttuğunda
Yaslan...
Hırçınım bu aralar
Mağrur değilim uzun zamandır
Dilber bir kadınsın, mütevazı
Zafiyetim, muktedir olduğum tek gerçek
Bu şiir sana
Verebileceğim tek hedi...
İlk konsere çıkacağım zaman bana “Bu suratla mı şarkı söyleyeceksin” diye sormuşlardı. Yakışıklı olmadığımı biliyordum. İçim sızlamıştı. Onlara şu cevabı ver...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
