Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Bir şiir ne kadar yakışıyorsa saman sarısı kağıda

İşte sende öyle yakışıyorsun tüm paragraflarıma

Aydınlanıyor öylece güne bakan çiçeklerim

Ve onlar yer...

gözlerin antik bir afgan kilimi

kaligram yazıtlar gibi musır

kuzey kutbunda yaz, ekvatorda kış mevsimi

vakt-i merhuna sabır

süveyda tarlalara ışık ekimi
...

Fecr-i sabah olmasa da güneş huzmeleri aydınlatır mı ehvadan kararmış bir kalbi? 

İçine çekilen taze leylak rayihasıyla tutup zarif ellerinden 

Götürür mü ...

Ne kadar severdim eskiden uçurtmaları

Renk renk boyardım 

Gök mavisi yapardım kuyruğunu

Gerçi gökyüzü de mavi değilmiş

Öyle derdi fen bilgisi hocam.

Hep...

ben sesli kentlerin, ıssız sokaklarında yalın dolaşan dağınık kalabalıklardım. kent meydanlarında benimle çok alay ederdi yalın ayaklarım. yüksek katlı binal...

İnsanlar gündüzleri uyanmak için

Saatlerini kurarlar.

Bu uyanmalar kapı aralar;

Rutubetli fabrikalara,

Altın gününün konuşulduğu salonlara,

Dedikodunun ...

Tanrım...

Verdiğim kayıpları saymamaya başladım.

Ve her şeye defalarca başlayan biri olarak,

Tanıdık bir yenilgiyi selamlıyorum..

Ellerimin değdiği her ş...

Yazarken rahatlıyor insan. Sizlere de oluyor mu bu durum? Mesela bir mısır patlarken izleyip gülümsemek. Mesela incir ağacına bakarken kahve içmek. Mesela ya...

İnsanların hallerinden usandım,

Tahammülüm kalmadı buna artık,

Sınıyor musun beni yüce tanrım,

Görüyorsun işte bitiyor sabrım.

Soruyorlar beni umursamada...

Bir dirhem buğdayın ağırlığını taşırdı babam

Kuru bir yufkayı yiyememenin öfkesini 

Unun tadını bilmeyen değirmenci gibi.

Biraz mağdur biraz mağlup biraz ...

Ben bilmiyordum kanım ne renk akar.

Öğrendim ama şimdi 

eninde sonunda nereye varacağımı,

kiminle kalacağımı.

Nereye gidersem gideyim

kendi dizimin dibi...

Yarın bize her defasında bir yarım sunar. Ölüm ya da yaşam mesela. Bu mezkur ikili aslında birbirini tamamlayan iki yarımdır. Belki biri diğerini yarar geçer...

Yapay kahkaha, ithal hayaller, aklına hiç gelmiyormuş gibi eskiler... sanki öyle bir süre ki her kimsenin etrafında gri gri kollar, yüzler, kahkahalar....

merhaba, saat geceye çalarken ben de bu şehrin sokaklarından çalıyorum güzel anıları. öptüğün parkta oturup bir banka peş peşe yakayacağım seni sevdiğim gece...

Bir ok gibi sapanından fırlıyor kibir.

Gerginlik arttıkça ivme kazanıyor.

Ve bazen gittiği yeri bilemez hale geliyor.

İnatla çeken mi suçlu yayı, hararetl...

Sen aşkın ne olduğunu bilir misin adaşım, sen hiç sevdin mi?

Çoook desene! Sevgilin güzel miydi bari? Belki de seni seviyordu... Ve onu herhalde çok kucak...

sen şehrin balkonlarından

kahrından ve çemkirişinden arınıp yürüyeceksin

işte kendini duvarlardan atarak ölen her şey

her anı ve sus çektiğin ağız duracak...

Bizim mahallede senin gülüşüne ihtilal derlerdi

Sen gülerdin ben ilk kurşunu sıkmak için

Elimde ve yüreğimde güç bulurdum

Sen gülerdin

Bütün yaralarımla ...

Hevesimin kursağı delik

Derdest edilmiş bedenim çarmıha gerilen isa misali... 

Artık yıllarımda, adım anılmaz

Toprağa yararım olmayacak hayatımın boş anla...

Yaralarımı sardım ve üzerine güller serdim.

Gördüğünde güllerimi beni yarasız sandın.

Kaldırdım baharı üzerimden, kışımı gör istedim.

Gördüğünde gülleri t...

Burada tanıdık tek şey benim,

Ben kimim?

Bu soruyu yıllar içinde kendine çok sordun,

Çok farklı cevaplar verdin.

"bilmiyorum, hiç, her şey..." vesaire.

...

Ocakta kaynar iken çaydanlık,

Demlenmenin başlamasını isteyen, evin sakini.

Attı, birkaç tutam karalığı,

Buharları içeri iten yumruklar ile.

O esnada;

B...