Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
2
Geçtiğimiz o ilk nehirlerden beri
Suyun ayakları olmuştur ayaklarımız
Ellerimiz taşın ve toprağın elleri
Yağmura susamış sabahlarla çoğalırdık
...
Her acı büyütür içindeki çiçeği
Dönersin kendine, budur aşkın gerçeği
İnan, inan ki çok üzülürsün
Kendinsin geç kaldığın
İnsanlar niçin savaşır?
Bilmem, bilir miyim?
Güç?
Ezmek için midir gücü elinde bulundurmayanı?
Para?
Yönlendirmek için midir kandırmak istediğini?
Şöhr...
Boşvermişliğin kıyısında görüyorum seni, ellerinde papatya
Umutların tükenmiş, gözlerinse çoktan aşağıya bakıyor
Adım dahi atmak gelmiyor içinden yarınlara...
sen elimi tutarsan
belki ben ahura mazda olurum
tükenmez bir savaşa gireriz birlikte
uslanmaz bu kötülüğe karşı
sen benimle olursan
belki ben zeus ol...
Neydi bu çaba,
Nedendir duyulmaz tüm bu tokmaklarının serzenişi
Her gördüğü kapı avlusunda
zil sesi besteleten feryatlarından
Sıcak ev umutlarında kavr...
Eski ya da yeni, zamanın anlamsız olduğu bir tarihte kocaman bir dev varmış derin uykusunda. Rüya gördüğü yokmuş ama derin bir uykudaymış. Derin, karanlık, h...
Kaybolmak isterim gecenin evler arasına sıkışmış sokaklarında.
Sürüp gitsin bu yangın.
Sönmeyen bir alevin içinde bul beni.
Küllerim savrulsun göğün eller...
Kadere inanmayan ben
Gözlerinde yarınlar gördüm
Nefeslerimiz birbirindeyken
Geçen senelerimiz olacaktı
Olacak sandım
Öyle gördüm bir bana manalı gözleri...
Zamanın ellerini bağlasam
Gözlerini kapatsam ellerimle
Hatta hiç duymasa yaşananları
Biz öylece duruyoruz sansa
Onu beklediğimize inansa
Hiç haberi olma...
Uyandı. Küflü, basık tavana anlamsızca baktıktığı kendisine saatler gibi gelen kısacık bir andan sonra nihayet doğrulmaya karar verdi. Tavandan gözlerini ayı...
Ayrılıklar hep acıdır ve gidenler hep götürür bir şeyleri beraberinde. Hep eksik bırakır kalanı. 'Görüşürüz'den 'elveda'ya giderken azalır kalanların umutlar...
Bu fotoğrafı görünce çocukluğum geldi aklıma...
Soğuk kış günlerinde annemin mutfağı mis gibi yemek kokularıyla dolarken; içeri sıcak, dışarı soğukken buğul...
Oturup zehir gibi sözler yazdım
Bunlar gözyaşlarımla sulandı
Havada bir leylak kokusu vardı
Benim gözlerimde ise seni kaybetmek korkusu...
Çıkardım öfken...
sallan yalnızlığım sallan
seni özgür tutan benim
bakma kimseye
tutun kendine
seni sadece anımsayan benim
sen kimseye göre değil tam kendine göre
bırak ...
Çoğu zaman neden diğer insanlar gibi bir hayatım yok diye üzülürdüm,
Ama ben sevmenin bu denli güzel olduğunu sende öğrendim.
Kendimi başka evlerin içine k...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok