Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Aşkta Yarın Yoktur Sevgili

Aşk,
bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır.
Gelir
ve içimizdeki o çok eski b...

Gözüm kapalı düşler vizyonda

Senin izin olan her şeyin filmi

Uzat hayalini sevgilim bana

Sarsın sıcaklığın ellerimi

Şarkılarıma gizlenmiş gibisin

İçi...

Ayaklarım yerden kesilir her düşümde

Hayalimde aşık olurum her zerrene

Seni görünce

Fısıltı yetmez aşkımı haykirmaya

Ah bir görsem seni düşümde

Daima...

Aynı yolda yürüyüp aynı yöne bakamıyoruz

Benzer hikayelerimizi birbirimize okuyamıyoruz

Ödenmesi gereken borçları karşılayamıyoruz

Yaşanması gereken aşkım...

Farklı yerlerden geldiğimiz aynı yollar,

farklı olaylar ama aynı yaralar..

Aynı yere düşebilir miyiz sahiden?

Farklılıklarda kesişir mi aynılığımız?

Ayna...

21-8 mektuplarımdan yokmuş haberin

Sen uyurken çalmışlar dudaklarına

Altına rahik bir şamdan sermişler

içtiğin yokluğa yakaran sürfeden rüyana

mahalsizli...

Ay ışığından bir yumak oluşturdum. Sardım, sardım ve sardım. Geceyi öteledim daha çok vakit varken. Odamda masamın üzerine bir defter koydum. Elimle kapattım...

Ruhumla bedenimin sevişmesidir

Kendimde rastladığım içten ve dıştan ulumalar

Kaderimden ibaret yollar

Verilen hafıza ilerler geri dönemez durur

Küçük oda...

Çeşitli genç insanlarla

Her seferinde yeni bakışlarla

Dört odalı evde beni yeniden karşıla

Harabenin içi doluyor yabancılarla

İnsanların hikayesini yazar...

Gözlerimdeki deniz, senin yansımanla çırpınıyor,

Her damlası senin sevgin,

her dalga senin hasretin.

Gökyüzü bile kıskanır bu aşkın ızdırabını,

Yıldızlar...

Nasıl ki kaybeder ruh şeklini,

Nefes dediğin nasıl ki,

Kaybeder kendinden dışarıda kendini?

Nasıl ki çok kısadır rüyalar?

Bir ömürdün sen bana.

Nasıl ki...

“Çocuk Edebiyatı Nedir?” serisinin beşinci yazısında çocuk edebiyatını toplumsal cinsiyet bağlamında inceleyeceğiz. Bu konuyu “Hansel ve Gretel” masalı ile “...

Ellerimin değdiği yarına ölü, ölmesin diye kaybettim onu.

Beni benim gibi tanıyan birini, yanmasın diye yok ettim o gün.

Sayıkladım, sayıkladım; varamadım ...

Yaşarken mutluluk hissettiğim anları saymaya başladığım vakitlerdi; sana olan aşkımın kenarda kullanmayı bekleyen hep o eski, modası geçmiş ama hatırası olan...

Karanlık bir gecenin ardından

uyandığım puslu bir sabahı

arkada bıraktım.

Nazlı, utangaç bir kızın

göz süzmesindeki kızaran yüzü gibi

Güneş gülümsedi ba...

Üzerime senin yanılgılarını giyinmişim, oysa etrafımı saran, yalın bir karanlıktan başkası değil.

I just want to say
That I could never forget the way
Y...

Bir şehre geri döndüğünde duygularına da geri dönüyor insan. Gülüşüne, gözyaşına, heyecanına… 

Geri dönmüşlüğümde karşılaştığım bu ahengi bir tablo gibi otu...

On rengimden

Dokuzu siyahsa

Biri maviydi sana

Göremedin

Ben affediyorum seni,

Yeterki Tanrı merhamet etsin sana.

Kırılmış gururum, tarifsiz öfkem,

Gitmişse eğer Tanrı'nın zoruna,

Kimsesizliğim ve belirsiz hatı...

“Çocuk Edebiyatı Nedir?” serisinin ilk üç yazısında çocuk edebiyatını daha iyi anlayabilmek adına çocuk ve çocukluk kavramına, tarihine ve çocuk sosyolojisin...

Bir çocuk neşesinde sevdim seni.

Gözlerinde parıltı,

Dudaklarında çırpınış olan...

Ve yıpranmış elleriyle sımsıkı,

Hayallerine tutunan

Bir çocuk neşesin...

nefesini tuttuğunda boğulduğunu sanmak

kaseti tekrar tekrar başa sarmak

her mahkemede hükümlüyü savunmak

eline geçmiş fırsatı başından savmak 

ve yokluğu...

Bazen keşke diyorum,

keşke tepedeki yıldız olsam

gece boyu izlesem seni,

sabahları da güneş olsam

sadece üstüne yansıyan,

Rüzgar olup essem saçların...

Sevebileceğiniz birine öyle kolayca rastlamazsınız" diyor Dostoyevski. O da tam olarak böyle düşünüyordu. Bu nedenle ona rastladığında bütün zırhlarını söküp...