Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Çaresizce kırgın ve tümüyle teslim...

Dilim hâlâ varmıyor ‘’Vazgeçtim...’’ demeye

Bu ne akılsızca bir gururdur böyle

Sana söylüyorum içimdeki akıllanmaz s...

Her yerim bulanık;

Yolum da, solum da, sağım da

Önüm de, arkam da

Geçmişim de, şimdim de, geleceğim de

İnançlarım da, hayallerim de

Kafam da bulanık hat...

Kırmızıdan başlamıştı güne

kapanmış dükkanların ardında

ve köşeyi dönünce karşılaştığı çocukların

umarsız feryatları sayılı posta kutusunda

Kırmızıyı çık...

Saatlerden 19.00

Günlerden sessizlik

Seni özlüyorum

Bir vapur eşliğinde

Vapur giderken bana el sallayamıyosun

Gör beni istiyorum

Duy beni istiyorum

Se...

Bir sabah daha yalnızlık kapıda

Kapıda dediysem içinde eşiğin

Sorsam "Biraz uzak kalsan ne olur?"

Der bana "Nerelere gitsem iyi olur?"

Peşimde dolanmasa ...

Siz hiç dünyaya, insanlara yabancılaştığınızı hissettiniz mi? Zaten halihazırda belirli bir düzeni ve sistemi olan şu dünyaya bir türlü ayak uyduramayıp onun...

bir eylül sabahı 

güzel sevgiliyi unut

bir ölüyü aşk diye diye 

sardığını unut

sen en iyisi ne yap biliyor musun

hayallerini bırak git 

hissettiklerini...

Ah çok az kaldı o beklenen günlere. Elimi kolumu nereye koyacağımı şaşırıyorum. Onu mu önce halletsem, bunu mu şimdi yapsam derken yerimden kalkamıyorum. Zih...

Şehr-i destan İstanbul
İstanbul’da bir yaralı kuş
Ölesiye sevdiğinin çok mu yanında
Çok mu uzak orası meçhul
Fikr-i zarar İstanbul
Bu diyarda ne pa...

Kafamı yastığa koymuştum, düşünüyordum,iyileşeceğimi hayal ediyordum. Tekrar eski günlerdeki kadar neşeli, enerjik, mutlu ve huzurlu kalmaya çabaladığım o gü...

Yolculuk sırasında akla gelenler; uzak kalacağımız ve yakınlaştığımız arasındaki kıyaslarımız; geçen her km’de değişen duygu-durumlarımız ve düzene girmek bi...

Dünya varlığımızın başladığının farkına vardığımız mekan .

Farkında olmak, tüm var edilenler arasında bizim omuzlarımıza bırakılmış yıkıcı sorumluluk.

Soru...

Çığ düştü zihnime .Karların altında sessiz bir çığlık varlığın. Var mısın? Yaşar mısın? Yoksa, beyaz çölün sanatı sahra mısın? Muamma. Gelen misin? Gelir mis...

Olmakla ölmek arasında bir halin yansımasıydı aldığı kısa, cansız nefesler. Varlığının temeli olan soluğunun sonu gelmiş, belki de ömrü neticelenmişti de kök...

Hayat akıp giderken avuçlarımdan
Eğilip yerden toplayamıyorum parçalarımı
Ve artık her şey için
Çok geç demek için
Belki de çok geç
Şimdi ellerim bomboş...

Ne başkası oldu ne de olacak
Sen çalmazsan kapım açılmayacak
Şimdi içimde yanan bu ateş
Sanma ki bir son bulacak
Hiç utanmam gülüm divaneyim
Parçalanmış...

Kar, akşam saatlerinde etkisini arttırmış ve uzun bir aradan sonra tekrardan şehri etkisi altına almıştı. Rüzgarla beraber havada uçuşan kar taneleri, uzakta...

Ben gidiyorum 

Kendimi yakalamak için çok koştum arkamdan ama artık gidiyorum 

Bu gidişi bir şeye yoruyorum ama söyleyemiyorum 

Artık gidiyorum yolun sonu...