Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Kaç treni kaçırdım bilemem,
Kaç gemi kalktı da gitti,
Kaç otobüse el ettim de durmadı.
Kim bilir? Kaç kere aynı trenin,
Camlarına yasladık kafamızı,
Ay...
Gelmeyen her şeyi
beklemek gibi bir huyum var.
Tut ki ben kötü biriyim.
Bütün ışıksız evlerde
benim yaslarım tutuluyor.
Ben seller ve taşkınlardan
ar...
"Nasıl ve ne zaman bilmiyorum
Kapının açıldığı çayırlık
O tatlı keskin koku, iç çekişler
Kıyıyı dolduran ışık
Daha önce benim olmuştun
Kaç yıl geçti s...
İncelmişti tüm kuşların kanatları bir gökyüzü kadar, ne desen de boş çıkardı tüm simya kitapları. Körpe bir peder yönetirdi ufak Rottenburg kenti köyündeki k...
Esenlikler abiler bendeniz Paçavra Selim
Pek müstehzi lakin bir o kadar fikr-i selim
Zatım 90'lı asker dalgasına kafa kağıdında 88'li
Kelepir bi' semtin a...
korkunç bir ütopyada
göğsümü gere gere
cesaretle savaş veriyorum
dört duvar arasından
daktilomun sesiyle cihat açıyorum
bu hergele düzenin
kepaze ka...
"bir şiir neresinden baksan kendi şairini seçebilir"
ah.. çıplak sesimde gayrimüslimler taşır,
kan dokurum şu kentin gölgelerine
bilinsin;
eğer yazıyorsa...
Bir havadis gibi gezen
Bir adam yaşardı
Kimselerin bilip duymadığı
Renkleri solmuş, derme çatma kentte
Yoksulluk ve bağnazlık gırla voltasına bakıyor
Ay...
Bir derdim vardı.
Hiç anlamı olmayan.
Yangından çıkma
Kül olmuş.
Bir derdim vardı
Yanmış yüreğimin yeryüzüne verdiği
Huzur bozan duygular.
Ve bir silü...
İnsan birine uzaktan hiç aşık olur mu demeyin
Ben gülüşüne aşık oldum
O anlamlı derin bakışlarına
Çocukça masumluğuna
Hayallerimde o da olsun istediğimi ...
İnsan beklemekten de yorulur
Zaman akıyor aynı yerde durmuyor
Ne büyük bir yanılgı
Gidenin hiçbir şey olmamışçasına kaldığı yerden devam edeceğini sanm...
bir kapı
ilerliyorum
adımlarımı
hissedemeden
koşuyor muyum sahi
yürüyor muyum?
belli değil karanlık,
ıssız
bir kapı daha
bir kapı daha
bir kapı
bi...
bugün bir adım atıyorum hiçliğe
bir radde daha yaklaşabilmek için kendime
yeteri miktar nilüferler ellerimde
yola yola bırakıyorum tabutumun üstüne
yelk...
ortalıkta dönüp dolaşan bir mutluluk formülü yok,
verilecek son nefesten başka
çıkınımda güzel bir kırıntı yok
çaldın ve bitirdin hepsini isabella
o ka...
günaydın
bugün de şu ekose giden taşlara
ayak izlerimi sığdırmaya çalıştığım
862. günüm
binbir kıyamet kopuyor neşeli neşeli ayaklarımı çapraz atışlarımd...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
