Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Günlerdir düşünüyorsun. Koltuğa kıvrılmış, elindeki telefonun tuş kilidini bir açıp bir kapatıyor, ilk kimi arayacağına karar vermeye çalışıyorsun. Çemberin ...
Doymak mı
Bilmiyorum doymayı
Milyarlarca nimet içinde
Aç kalıyorum
Koşmak mı
önümde beliren hedefe
Bırak koşmayı
Dizlerimde yürümeye derman bulamıyo...
Tek bir organizmayız metrobüste
İlerlerken kendime Musa’dan pay çıkarıyorum
Alman Yahudileri de haklı
Kuma kul oldum
Dedim su ekersem kuyu biçerim
Topra...
Salıveriyorum başıbozuk düşünceleri
Bi esintiyle
Kulağama gelen tam da o an duymak istediğim o şarkının çalmasıyla
Güneş yüzümü ziyarete geliyor sanki ban...
Liladan bozma evim var benim.
Alacaklı olmanın mahcubiyetiyle,
Düzmece piyangoların altıncı sesiyim.
Liladan bozma evim, ben ve birkaç defter.
Nerede...
Dizi, küçük bir adada izole şekilde yaşayan bir topluluğu konu alıyor. Lakin, ada sakinlerinin başına gelen paranormal olaylarla adadaki gündelik yaşam değiş...
Tüm yolların tüm ışıklarını yaktım
Kapıları açtım
Sandalyeni çektim
Mumlar masada
Kadehler masada
Dirseklerim masada
Huzursuz bacağım titretiyor at...
Bir sabah kalktığımda kanatlarımın kesildiği yerde tonlarca ağırlığı asılı buldum, doğruldum. Son kez o gün doğruldum ve o gün bugündür yanlıştan sapanın aya...
''Bir adam ayaklarımı kuma gömüyordu. Melilla kumsalında, ellerini anımsıyorum bacaklarımda. Üç yaşındaydım.''
Babasına dair anımsadığı tek anı bu fotoğr...
22 kalibre mermiyle geçtiler içimden
yetti beni öldürmeye
toprağın altında bir köşküm var
çakal ininden farksız
kimim ben?
kim olarak vuruldum, kim ol...
"Aşkın mezarını cana oydular...
...
Ellerin, elime niye kapı duvar? Dağlanıyor gibi gençliğim, aç şu kapıyı..."
Kaybetme duygusu, sanırım tüm canlıların yaşayıp şahit olduğu ortak duygulardan biri ama bu duygunun herkes tarafından aynı şekilde yaşandığını söylemek çok ...
Kavramların safsatası altında
Hiçliğin kokusu duyuluyor
Kurumuş çiçeğin canlı yaprağı
Ne söylemeye çalışıyorsun
Kısır kaldı kelimeler
Bu sana son şiirim...
Arsız namert bir gece,
Rüzgar gecenin hayasızlığına pencere kenarından el kaldırıyor.
Ey efendiler!
Tabağımdaki yemeğimi kim çaldı?
Karanlıklar içinde bi...
Papatyanın kokusunu yalnızca aşıklar alabilir,
Çünkü bunu bir tek katiller görebilir.
Ben Milinski’nin Cezayirli bir çiçeğiyim.
Beni ancak menekşe koklaya...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok