Büşra Kavalcı

Bir fotoğraf...

altına çok şey yazılabilir

birini güldürürken başka birini saatlerce ağlatabilir

kiminin hayatı, kiminin hayali oluyor işte.

Bir cümle......

Çok teşekkürler, bütün incilerimi döktün. Zaten küçücüklerdi, zaten her şey pamuk ipliğine bağlıydı. Toplayacak gücümün olmadığını bile bile. Bile isteye. Bi...

Sevdiğim adam önce gitmemi kabullendi, sonra kalmam için gözlerimin içine baktı ama yine gitme demedi. 

Sevdi beni, sevişti de üstelik. 

Karşımda otururken...

Evimi özlüyorum. yirmi altı yıllık hayatımda değiştirdiğim dördüncü ev burası. on dokuz yılımı sığdırdığım o evin yerini tutamadı koskoca üç ev. o merdiven b...

İşte şimdi bir yolun sonu

ne zormuş bir yerde bir parçanı bırakıp, arkanı dönüp gitmek.

kaçtığım, ertelediğim bu son

şimdi içimde ölü bir çocukla

bu şehr...

İnsan bir sona kendini nasıl hazırlar?

Ve insan o sondan nasıl kaçar? 

Yaklaşık üç yüz yirmi sekiz gündür aklımın aldığı, kalbimin kabul edemediği bir sonl...

Omzuna aldığın o yük senin sanrılarınmış. Sevmiş, sevilmiş, özlemiş, gelmiş, gitmek istememiş. Hepsi birer sanrıymış. Bugün saatlerce sokak lambalarını izled...

on beş yıl önce çirkin evin kapısında seni görüp yüzünü tanımadığım gün, havaya doğrultup kalbime sıktığın ilk kurşundu. senin hakkında ilk kez böyle yazıyor...

Ayağımın altından akıp giden asfaltın sertliğini acıdan hissetmediğim bir düzlükte, tamı tamına dokuz kilometre yol, ışıklar içinde ama kapkaranlık. Yürüyor ...

Denize karşı bir bankta oturuyoruz. Her ne kadar yan yana gibi görünsek de birbirine çok uzak iki insanız şu an. Ne kadar yol varsa denedim ama bütün yollar ...