Kübra Hazal Çankaya

şimdi, bir sen ve bir ben buradayız bir caddenin sağdan ilk girişinde

her yerde topraktan, gökten ve ağaçtan çok varsın,

ben aslı gibidir kağıtlar gibi hiç...

bulutlar ne varsa içlerinde kalan dökecekler birazdan,

içimin sızısının yakınlığından anlıyorum.

hanımeli çiçek açmıştı ben de biraz ağrısızlaşmıştım,

uza...

getirdiğim şeyin güzel olduğunu söyleyebilirim şimdi sana.

gözlerimi bile kırpmam, güneş kadar yalancıyım, sor.

bir sürü evin içine girdim, hiç de utanmadı...

benim gözümün önünde öldürdün,

hepsi biz oradayken oldu.

suçlu aramak adil değil.

bir mahalle bile sorumlu olabilir bundan,

bir apartman kapısı,

kimseni...

buraya zar zor geldim -biliyorsun,

nehrin kıyısına.

ürkek adımlarımı senin gözerinin içine bakmadan attım.

kalbim bir yerlerden yırtık,

hüzünlerim öyle b...

annem ve babam yine gitti. biz yine tanıdık ve hiç ısınmayan bir kimsesizliğin pençesine düştük.

Ne günler geçirdim, yoktun. Bazen öldün sandım, bazen ölmü...

dalım kalmadığı için mi-

bütün bu mutsuzluğa sesimi çıkarmadan başımı eğiyorum?

bir kaburgam kalmayana kadar eğiliyorum,

öyle vursalar da biraz kemiklerim...

genç ölmemeye kızgınım,

yaşama uğraşı sabahtan sabaha çığlık çığlığa artıyor.

yaksam mı yıksam mı bütün kelimeleri, şu eşyaları.

bilmiyorum bildiğim tü...

bir sokakta mahsur kalmışım gibi yollarda gezinip duruyorum,

göğümü yitirdim sonra da sabahlara olan inancımı.

bir umut arıyordum, daha çok olmadı.

hemenc...

Olmuyor, özür dilerim,olmuyor işte. Yapamıyorum ben, bilmiyorum, anlamıyorum, anlamlandıramıyorum, nasıl yapabilirim, yapamam, zaten kimseye de 'ben yapabili...