Kübra Hazal Çankaya

bir sonun uğultusu neye benzer?

daha önce hiç düşünülmemiş fikirlere benzer.

gidilmemiş yollara benzer mesela.

bir evin tam terk edilmeden önceki haline b...

Bir adım ötesini göremiyordum, garip olan bundan hoşlanıyordum da. İnsanların benim için ne düşündüğünü umursamadığım aşamaya ne zaman geldim bilmiyorum, esk...

tükettim dünyayı,

şu evin köşesinde.

gelip gidensiz,

bir sayfa kitap okumadan.

dünyanın hiç yanını görmeden,

ziyan gibi tükettim.

yeryüzü elinde olsayd...

içime döneceğim,

ama hangi yolla?

bazen bir gün sadece olur ve biter,

-sadece bir gün olsa, ben bile katlanırdım.-

ezilen her yanımı bir zırh gibi üstüm...

her şeyi biraz ölümsüzleştiren bakışlarını düşünüyorum,

kirpiklerinden dünyaya hiçbir okyanusun turkuazı yayılıyor.

belki diyeceğiz bir süre

gidilecek yer...

Hep yanlış şeylere meylettim:

İçip sızmayı seviyordum, yoksuldum, bir inancım yoktu, yarın için yaptığım planlarım yoktu, arka arkaya şevkle savunduğum fiki...

bir hınç dünyaya getirdi beni,

tanımadığım bir mahalleden, sorumlusu olmadığım bir nefretten doğdum.

kimse birbirine düşmanı göstermezmiş

birbirine dimdik...

beni yokluktan sen var ettin, nasıl unuturum?

nasıl unuturum ellerinden saçlarıma düşen o ince merhameti.

şimdi bir günün en iç boğan sabahında bütün anıla...

Bir uzak bileklerimden çekiştiriyor,

Bırakayım diyorum, sakınayım dünyadan.

parlayıp kendi kendine sönmeye bırakılan bütün hevesleri bir yerlere gömeyim,

...

Gün yetmedi / sen her şeyin kısacık olmasıyla kavga ettin.

Bir gün olur birbirimizi zamanlardan kurtaramayız, 

artık batan güneşlerden hesap sorma.

ben se...