Kübra Hazal Çankaya

küçücük bir noktayı çizgisiz bir defterin ortasına koyunca, 

hayat nasıl biraz iyileşiyor.

yine en çok sen haklısın.

''günü bir tohumdan büyütmeli.''

bir...

bir yolu yönüm saydım,

gidilecek son yer-sonunda.

kavgalı olduğum, benim yolumu kesen parça parça aynalar.

hepsi.

tam, burada, avucuna almışsın.

nasıl?
...

Şiddetli rüyalar içinde çırpınıyorduk,

Bir yer açıyorduk kendimize her gün kirli ellerimizle en derine kazdığımız çukurda.

Yalvarırcasına özlediğimiz günle...

Bir nefes önce buradaydım,

Burada oturdum, kendimi ayıplayıp durdum şu masanın en ucunda.

Nefesimi hep kimseyi rahatsız etmeden sessizce aldım 

Kimseden d...

bu nasıl zindan ben bile tarifini bin kitapla yapamıyorum,

önce acıyı tanıdık saydım,

her şehirde adım adım ağladım.

geçtim bir masaya oturdum,

hayatımı ...

00.32

Burada yaşamak son zamanlarda öyle zorlaştı ki, öyle çekilmezleşti ki, hayata her gün yeniden karışmak için büyük bir cesarete ihtiyaç duyuyorum.

01....

1.

Buraya ilk geldiğim günü hatırlıyorum. Her şeyin ne kadar bana ait olduğunu. Burnumdan, genzime oradan tüm vücuduma yayılan kokuyu. Böyle bir his yaşamam...

Seni yıllar önce çekilmiş bir fotoğraf gibi hatırlıyorum,

bizim için mümkün değil,

bir çerçeveye sığacak kadar kaldık geriye.

başkaları için boş bıraktık ...

Olasılıklar ve yapabileceğim uçsuz bucaksızlıklar korkutuyor beni. Yapabileceğim hiçbir şey yok demeye ne çok alıştım!

Şimdi yapabileceğim şeyler var. Nefes...

Kalbimde kirli bir kan birikti ve onu bir türlü dışarıya atamıyorum. Birisi -en hafif tabiriyle birisi- beni kendimden kötü ayırdı. Kalbimle ve dışarıda dönü...