Kirli bir ölümdü seninkisi
Zamanı bittiği yerden yırtan
Kulakları sağır eden bir sessizlikle
Ellerin, bir orman derinliğinde çekerdi kendine
Bir yağmur s...
Ben şimdi adı bilinmeyen bir deli
Çünkü akıllılık zamanları geçti
Zamanın her salisesi zehirli iğne uçları gibi
İnce ince zehirledi, hem beni hem kendini....
Her şey kendi durağanlığında fazlasıyla ürkünçtü. İnsanlar nefes alıyor ama yaşamıyorlardı. Gözlerde kasvetli bir bekleyiş vardı. Kimileri ölümü bekliyordu, ...
Ne zaman ellerimiz buluşsa göğün uçsuz kanatlarında
yüzünü güneşe dönüyor adını koparılmaktan alan
Bir ses, bir bakış, el değmemiş bir berraklık, kapı eşiğ...
Sonsuz bir boşlukta savruluyorum
Bilmediğim bir yerde ruhum, bedenimse kalabalıklar arasında
Sırrını aşikar etmekten korkan bir çocuğun telaşlı bakışları v...
Ne zaman arkama yaslanıp rahat bir nefes alacağım diye düşünürdüm, bedenim değil ruhum ne zaman dinlenecek?
Küçücüğüm ben daha... yüz yaşıma gelsem bile küç...
Savunmasızız... korunaksızız... ama sanırım dayanıklıyız.
Acılara, hüzünlere, her türlü keşmekeşe...
Çatısı ne zaman çökecek ruhumuzun hiç bilemiyoruz, han...
Evvel zaman değil şimdiki zamanın masalı bu... Acımasız hükümdarlar, her gün bambaşka yalanlar söyleyen müptezel vurdumduymazlar. Tene vurgun yalancı sevdala...
Şaşkınım çünkü hala insanlar şaşırtabiliyor beni... Yahu bu da bunu yapmaz dediklerim daha da beterini yapıyor. Çözdüm zannettiğim yerden karmakarışıklaşıyor...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
