Ben de kestim benden ümidi. Bir tane bile kalmadı bak, yürek cebim* bomboş. Zeynep sarmamış çarşafını üstüne bugün. Çırılçıplak duruyor karşımda. Bilmediğim ...
Arif, sen olmayan birine adını vermeyi bıraktım demiştim. Mualla denen arsızı da çıkarmıştım aklından. Sana yaşım adedince bile yazmadım. Yeniden yazarım dem...
Geldi, ikiyi koşarak geçen çeyrek yarılar. Ben, şu kesik atmış gibi inceden sızlayan yerimle geldim. Her sabah annemin yüzüne: ‘’Bugün de yürüyeceğim bir şek...
Dünyanın en yetinmesiz varlığı olarak başı belirsiz, sonu muğlak bir haldeyiz. Ucuz politikalar, korkusuz iktidarlar, en başta cesaretsiz bir hayal gücünün i...
Her gece ben uyurken ceketimin ceplerine sıkıştırdığı şiirleri her sabah saat yediye yakın son sigaramı içerken söndürüyorum.
“Binlerce seni seviyorum, binl...
Kanserimin adı:
Diyemem, ürkütür beni. Noktaları artık üst üste koyunca diyecek hiçbir şeysiz kalırım ben. Ben hiçbir şeysiz kalmaya yazarak alışırım. Her y...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
