Emine Kılıçaslan
@ikarus
Her sabah uyandığımda varoluş hiçliğinde kayboluyorum. Sonra günlük hayatın akışına kapılıp sıradanlığa bürünüyorum..
kuvvetli bir ağu sarmış bedenimi
tırnaklarım kanıyor hangi parçama dokunsam,
bundandır gece çökünce doğmalarım
karanlık tanımaz, görmez ellerimi.
güneşi ...
"Gecenin sessizce pusuda avını beklediği alegorik bir zaman... Aklımın son parçaları da yırtılmak üzere. Karanlık gelip beni bağrına basmasa, saçlarımı o sim...
Yürüdüğüm yollar mı dikenli
Yoksa dikenden ibaret olan bir varoluşum mu var
Nedir bitip tükenmeyen
Ya da beni bitirip tüketen?
Bazen cevabını bulamadığım...
Eski evim yandı.
Sabırdan bir adamın el izleri silindikçe
Kora döndü, küçük kızımın kalbi.
Tütün kokulu gömleğinin sol cebindeki korku kavradı elimi, kolu...
Kafka adına özellikle onun bu eserinden bahsedecek olmam hem onu tanımak adına hem de onun diğer eserlerini daha iyi anlamlandırabilmek için bizlere faydalı ...
Virane toprakların kaderidir vazgeçişler.
Ardında bıraktığım ne varsa sana yük bir kambur gibi taşıyorum omuzlarımda. Ne Bir yere sığdırabiliyorum aciz bede...
"Neden yazıyorum? Başka hiçbir uğraşım olmadığı için mi? ‘Yaşama sevinci’ dedikleri kof, anlamsız tutamak. Kör sevinç, paylaşılamayan. Yazgı mı boyun eğmek, ...
Bir dal peyke olur ruha.
Kurulduğum bir düş değil ki yangının bendi.
Asır geçse yaramın üzerinden
hasır kalır daim.
Oysa mütemadiyen yorgun arokarya
Pe...
Yazgı işte
Göğsüme çakılmış suntanın son çivisi ellerimde
Tarifi açılmamış güvercin pusulalarından kayıp giden benim bedenim
Hani eski bir salıncakta ağır...
ayna ve aynı bir sanrıdan ibaretmiş
aylar ve günler binler olurken
yüzümü sıyıran rüzgarın esişi bile farklı saat başı
yanımdan yürüyen suretler değişiyo...
Kırık bir cam parçasının güneşe bakan yüzünde kırgınlığın ve kızgınlığın yansımasıyım bugün. Neden ve nasıl sorusunun ağırlığı üzerime kefen gibi çökmüş. Zam...
rüyamda bir köpek gördüm, bir mum
ve içinde yandığım krematoryum
eski bir evde yeni bir dolap içerisinde sakladığım anılarım
ahtım var, intizar yasak, nef...
Toprağın destanını boynuna kuşak saran
Çelikten kalplere kum fırtınaları estirdi
İlerlemiş kederlerin
Ve ıskartaya çıkmış şişelerin
Madeni para kokan ell...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok