Nuri Bilge Ceylan’ın son taşra hikayesi. Metropolde film çekmemeye ant içmiş yönetmenimizin en akıcı ve diyaloğu bol filmi diyebiliriz sanırım. Şimdiye kadar...
Kapı çalar, kim o, üstü başı düzgün bir dilenci.
Elinde kalem kurusu, ıslaktır sanki, etrafını çiziyor sokaktaki adımın.
Sayfalar boş, sokaklar boş, ılıman...
Eski koltuk, çocukluğumuzda topladığımız nergisler, bindiğimiz tozlu arabanın verdiği muazzam heyecan... Kurmaya çalıştığımız kuvvetli bağlar. Yıkılan evler,...
Kaybetmek; sevdiğin bir eşyayı, insanı, kendini...
Kaybetmek kavramı devreye girdiğinde nesneler anlamını yitirir. Özne de fiilin içinde erir. Artık tek öne...
Kimi yerli kimi yersiz buralarda
Kimi güçlü kimi güçsüz
Sineye çekmenin yorgunluğunda
Mücadelenin sonuna varabilmeye
Ya da varamadan lafların gelişin...
Kıskanıyorum ben ağlarken gülmeni
Yalnızlık mı payıma düşen tek şey?.
Bırakma yanımda, götür özlemini.
Akreple yelkovanın aşkı,
Dünyanın dönmesi,
Bak ...
Bir kadının tüm ahlaki dayatmalara rağmen varoluş mücadelesi. Tanıdık geldi mi? Evet son derece klişe bir anlatı birkaç popüler sosla servis edilmiş: Fantast...
Gönlüm gibisin.
Ne kar beyazsın, ne sonbahar,
Ne çiçek açarsın, ne de güneşin ısıtır,
Çamurlu, soğuk ve acımasızlıklarla dolusun.
İstanbuldan daha adisin...
Dün gece dünyaya baktım yıldızlardan
Tanıdıklarıma, tanımadıklarıma
Yağmurlara karışan gözyaşlarımdan
Toprağın kurumuş damarlarına aktım
Yaşanmışlıklar, ...
Sen benden kalan en güzel rüya
Kal benimle
Bu sonsuz karanlıkta
Bir ışık ol bana
Sen benden kalan en güzel rüya
Yürü benimle
Tüm yollar kapansa da
...
İnsanları sevmeyin
Hayvanları, bitkileri sevin
Doğayı sevin
Denizi sevin
İnsanlar boş boş
Kitapları sevin
Şiirleri sevin
Bir portakal ağacının k...
Hayatta her şey zıttı sayesinde edinilir. Bizler zor zamanlar geçiririz ve sonrasında ulaştığımız rahatlıktan büyük bir keyif elde ederiz. Sevinç ve tatminli...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
