Haldun

Öyle sessiz istasyonlar gösteriyor yolunu,

Soluk kıyılarda üşüyen bir şeylerin olduğuna dair,

Ben bahçede martının ulu çığlığına inandım,

Son gülümü çiçek...

kendimi eksilttiğim günlerin hatrına,

yol gitmez, insan geçmez bu diyârdan.

bu diyâr kalbimin virâne olduğu dönemden,

ışıklandırmanın olmadığı her karede ...

acıların çokluğundan pencereleri açık bıraktım,

içeriye giren geçmişin kokusu...

hüzün dolu merdiven başları.

bilmediğim mesajların gölgesinde,

acıdığımd...

Önce bir sessizlik kaplar yüreğimi. Boğulacak gibi... Hapsedilmiş okyanusa... Bulanık görüntüler... Havada süzülür misali hafiflik sarmalar bedenimi. Yosunla...

İstemezdim,

buraya kadar sürüklenmek

ve her defasında bana ait olmadığı söylenen şeylerin içinde bana benzer şeyler aramak.

İstemezdim,

neden geldim bura...

Baş ucumdan, parmak uçlarıma kadar,

Sanki her yer titredi.

Boğuldum,

Nefesim yetmedi.

Taşıyamadım, vücudum bana ağır geldi.

Sancı mı ağrı mı bilemed...

Çıkmaz sokakların tarifi gibi,

Haritasız, bilmediğin yolda kaybolmak.

Tarifi zor,

Hissetmesi güç.

Mide bulandıran ve durduramadığım düşünceler,

Düşünme...

Bir adım geri gidin, sıyrılın yaşamdan, gözleriniz çevrelesin koşturan insanların telaşlarını ve sonra yüzünüze sert bir his esecek, onu hissedin. Tüm bunlar...

Bir toplumun geleceğe yönelik en önemli mirası doğru eğitilmiş bir nesildir. Eğitim o kadar önemli ki toplumu bir anahtar eğitimi de kilit olarak düşünelim. ...

En son ne zaman içinden geldiği gibi davranarak sonlandırdın bir günü? Saat kaçı gösteriyordu birisine gerçekten güvendiğinde? Hava güneşli miydi mesela, yok...

Evrim, canlıların daha güçlü yaşam formlarına dönüşerek hayatta kaldığını iddia eden bir teoridir. Türkçeye genetik sürüklenme olarak çevrilen bu etkiye göre...

Çullanmış üzerime,

Bir yığıntı

Düşünce.

Gözlerim bir arayış

İçerisinde

Bilememek...

Bilinmezlik...

Kendini artık

Tanıyamamak

Sanırım kendimi

Arıy...

İnsanlar... Belki yalnız, belki kırılgan, belki aşık, belki yaralı... Ama hepsi kusurlu. Belki çekiştirmekten, belki sevmekten, belki kalıba sokmaktan... Ama...

Pencereme vuran her bir yağmur damlası kadar özlüyorum seni

Hayal ediyorum bu yağmurlarda bizi

Sessizce sokuluyorum kalbine doğru

Nefesine hasret ell...

Her şeye fazla gelen kelimelerim sende tükeniyor

Bi' gün senden habersiz gözlerinin içine bakıyorum

Sen uzaklara dalmışken benim tek ulaşamadığım sen olu...

Gecenin bir yarısı nefesim kalbime sığmazken

Uğurladım seni

Eksik hissettirdiğin her bir yanımı tamamlamaya çalışırken

Uğurladım

Yanımdan

Seni

Uyku...

uzun yollarda süzülüyor,

köşede yeşil yollar,

silah sesleriyle süsleniyor.

gök karanlığa bürünüyor,

ufacık ateş saçılıyor etrafa,

yüzünle farkındalığın ...

Bir şiir yazasım var, 

Günyüzü görmemiş küfürlerle dolu.

Mesela haramın muhasebecisi,

İşin hiç bitmez ama hayrın hiç geçmez.

Bir şiir yazasım var,

Günyü...

Telefonlar kapalı, çağrılar cevapsız

Bekleyişler ümitsizliğe yakın, apansız

Bir adım daha yaklaştım gerçeğe

Burası gittikçe soğuyor

Annemin, gözlerime do...

Yardım et ne olur bırakma beni

Sönmüş yürüdüğüm yolların ışıkları

Kaldırımlarda belli belirsiz siluetler

Gözlerimi kör ediyorlar acımasızca

Yapraklar...

Tenha bir sokak gibi adın

Belki de korkudan, nicedir anmadım

Yalnızlığım eritti derdim ya varlığını

Meskenin kıvrımlarıdır zihnimin, farkındayım

Kaçamam ...

Gözyaşım aktı, durdu durmadı

Kalbim acıdı doludur tümden

Günbegün artar sensiz yalnızlık

Sensizlik beter bana ölümden.

Alnına mıhlanmış

hummalı sevi

göz keder ıslığı

sarkacında uyur sevda

döner ha döner

Bir kıvılcım çakılır geceye,

Ateş yanar alevini bulur.

Hasretlik ebedidir önceye,

Bakarsın ki hep orada huzur.

Zaman sığmaz hiçbir heceye,

Anlamayazsın ...