Pelin

Ah ne zormuş insan olabilmek 

İnsan kalabilmek

Tanrı'm affınıza sığınıyorum ama

Bu yük

Bu küçük omuzlara

Biraz ağır değil mi?

Tanrı'm onlar daha küçücü...

Herkesin en derin ve gizli arzusu başkası olabilmektir. Herkes geleceği bekler, kimse geçmişiyle yüzleşmek istemez. Herkes geçmişini bir sineye çekip temiz b...

İnsan her gün kendisiyle savaşır, tıpkı Ra’nın güneşin doğması için her şafak vakti Apepʼle savaşması gibi…

Ra, belirli günler (tutulmalar) hariç bu düel...

Çok tuhaf hissediyorum kendimi, ne istediğimi bilmiyorum. Boşlukta süzülüyorum sanki. Ev çok sakin ve sessiz, kafamın içi ise karmakarışık ve çok sesli. Nede...

Sıkılıyorum, biraz karmakarışık biraz da mutsuzum.

Ne yapsam bilemiyorum Mavi...

Masmavi bir yer var, bütün duygularımız orada.

Bize el sallıyorlar: keder...

Mutluluk neydi? Kırılmış kalbimi kim düzeltecek? Anladım ki kendimi ancak kendim iyileştirebilirim. Mutluluk dediğimiz şeyin tanımı kişiden kişiye değişir......

Gülmeye çalışıyorum ama içimde bir burukluk var. Kendimi yalnız hissediyorum, içimden ağlamak geliyor, sanırım ne hissettiğimi bilmiyorum. Her şey çok karışı...

Sıradan her şey, çok sıradan.

Saçma sapan bir dünya, anlamsız.

Sıradan işte...

Yuvarlak bir dünyada birkaç yüz milyon insan arasında yaşamaya çalışıyoru...

Mevsimlerden kış, aylardan ocak. Günlerden salı. Hava karanlık, saat gecenin 4'ü. Lapa lapa kar yağıyordu dışarıda. Perdenin arkasından dışarı bakıyordum. Pe...

Yalnızlık uğultusunda huzurlu bir bedenim.

Ben herkesler arasında herkes gibi tekim. Bazen kayıp bir sezgi bazense kaçmış bir güz. Yine serin rüzgarlardan b...

Zaman.

Her bedende ayrı bir mana, ayrı bir geçmişe hatıra.

Kiminin bitmeyen savaşı, kiminin durdurmak istediği anı.

Düşündüm de onunla bir hesaplaşmalı.

...

Merak ediyorum.

Bir bulut olsaydım, güneşli bir günüm olur muydu?

Yağmur yağdırmaktan başka, öylece süzülebilir miydim mavi göklerin buğusunda?

İnceden gö...

Garip.

Kendi içimde solmuş bir ruhum sanki.

Bazen de rengarenk bir sevinç misali.

Dünya “yanar döner” derlerdi de inanmazdım.

Sahi, kaldı mı yanıp dönmey...

Etkileyici cümleler kuramayacağım. Zira etkilemiyor artık beni dünyevi hiçbir name. İnsan eskisi gibi her söylenene inanmadığı zaman, hevessiz kalırmış yaşam...

Gözyaşlarım neme vurgun, kalbimde bir yara.

Gelmesine geldik de yaşayamıyoruz hayatta.

Yoluna koydum derken yoldan çıkanlara köprü mazim.

Merak ediyorum, ...

Neden kendine acımasız olmayı bir seçenek ilan eder insan?

Sebep nedir birileri uğruna bedenin zulmüne olanak sağlayan?

Sevmek güzel derlerdi.

Sahiden de ...