Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Ankara artık gri değil karadır

Seninleyken birbirine düşman kesilen

Aklım ve kalbimi görmemen

Soluğumu solduran yaradır

sen şehrin balkonlarından

kahrından ve çemkirişinden arınıp yürüyeceksin

işte kendini duvarlardan atarak ölen her şey

her anı ve sus çektiğin ağız duracak...

Bizim mahallede senin gülüşüne ihtilal derlerdi

Sen gülerdin ben ilk kurşunu sıkmak için

Elimde ve yüreğimde güç bulurdum

Sen gülerdin

Bütün yaralarımla ...

Hevesimin kursağı delik

Derdest edilmiş bedenim çarmıha gerilen isa misali... 

Artık yıllarımda, adım anılmaz

Toprağa yararım olmayacak hayatımın boş anla...

Yaralarımı sardım ve üzerine güller serdim.

Gördüğünde güllerimi beni yarasız sandın.

Kaldırdım baharı üzerimden, kışımı gör istedim.

Gördüğünde gülleri t...

Burada tanıdık tek şey benim,

Ben kimim?

Bu soruyu yıllar içinde kendine çok sordun,

Çok farklı cevaplar verdin.

"bilmiyorum, hiç, her şey..." vesaire.

...

Ocakta kaynar iken çaydanlık,

Demlenmenin başlamasını isteyen, evin sakini.

Attı, birkaç tutam karalığı,

Buharları içeri iten yumruklar ile.

O esnada;

B...

İçindeyim sandığınız bir çok şeyin dışındaydım.

İnsanı bedenden ibaret sananlar fark edemedi

Sadece beni değil, bir çok şeyi

“Ben buyum!” diyen et yığınla...

Hiç bu kadar sarılmamıştık seninle

Ayakta duramadığın zamanlar dışında

Varlığın hezeyan oldu çoğu kez

Yokluğun sıradan mı olacak yoksa? 

Bedenin cengaver...

bugün seni dinliyorum

ellerim gelişken bir kenti

şarampol ediyor böylece

dişlerinden renk çalıyor

aydınlık bir mevsim

diğer yanda zorbalığa

uğruyor çiç...

Kitaba uyar mı bilmem gidişim

Mazeret kabul et yorgun düşmüşüm

Peşini bıraktım yaz diyor bana kışın

İlki sonu bıraktım bahardan vazgeçtim

Kurudu gönül pı...

Adı tarifi olmayan bir duygu, 

varsın yaşayalım

hiç eksilmesin içimden

atamadım ki zaten,

mavisini gökyüzüyle kapladığın,

kahvesini sakladığın,

bana ce...

Kalbim sonbaharda düşen yapraktan

Tutunamaz atar kendini dallardan

Rapunzel değil ki atlasın o şatodan

Ciğerleri solmuş içine dolan dumandan

Göklerdeki y...

kar kış kıyamet derler, neden anne?

bembeyaz akça pakça karı kıyamete benzetirler

kışı kıyamete benzetirler, utanmazlar!

bilmezler benim karı, kışı ne kad...

Gelelim sana,

Seni yazarken tükenen kalemimden haberin var mı?

Gözlerinin içinde bir şehri yaşattığımdan

ve o şehirde yaşadığımdan var mı haberin?

Sen...

Ne unutabiliyorum seni ne de hatırımdasın büsbütün

Parça parça anılarından ibaret kaldın hüznümün

Çağırasım yok seni kalbime yeniden amma velâkin

Seven s...

Söylenen bütün şarkıları unut şimdi,

Gördüğün bütün renkleri,

Bildiğin, yaşadığın bütün duyguları.

Kulak ver bana,

Bir melodi fısıldayacağım sana,

Sana ...

Sevgili memleketim,

Yüksek yapılı binalarından ne haber.

Ne haber vereceksin bu gün,

Parka giden çocukların sevincini çalan

enkazlardan.

Sevgili memleke...

En güzel yollardan yürüdü kadın. Çiçekli tarafa baktı.

Güzel şeyleri görmeye ihtiyacı vardı. Ruhunu sakinleştirdi. Düşüncelerini okşadı. Sirke satan ifadesi...

Dinlerseniz sevinirim.
Söz, vokal bana ait.

Beni pek kimseler bilmez.

Bilenler de emin olmaz var mıyım

ya da koskoca bir şaka mıyım.

Gereği pek yoktur ama

kendini tanıtmak adettendir.

İşte bu yüzd...

Bir kahve içelim dedik,

Gözlerine bakarken soğudu bir anda.

Bir de çay içelim dedik,

Biraz şekeri fazla oldu.

Şekerin fazlası bozar çayın tadını,

Tıpkı ...