Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Bu hayatta çoğu şeyi hep yeni baştan alıyoruz
Bir filmde, bir kitapta, çalan şarkıda
İnsan nasıl da her şeyi yeniden öğrenir gibi
Hayatın en güzel yeniden...
Doğu’nun kollarına doğdum
Denizinde boğuldum
Ayaklarımı yerden kesmeye çabalarken
Ortası çekti batağa, salmadı
Mirası hüzündü bu toprakların
Açan çiçe...
Eğer beni sevseydin
Güller açardı gönlümde
Binlercesi sayıklardı senin adını
Binlercesi sen gibi kokup tüterdi burnumda
Kendine batırır dikenlerini, yine...
Seni düşünürken
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşü...
Yaşamın kıyısında dolaşıyorum
Bir çizginin üzerinde
Dengemi kaybedersem eğer
Düşerim en diplere
Orası derin ve kalabalık
Yaşamın kıyısında dolaşıyorum
...
çok isterdim sana bir şiir yazmayı
saçlarını, yüzünü, o güzel huyunu anlatan, dingin akan nehir gibi bir şiir
ama sen yoksun ki
hiç var olmadın.
bana sen...
Bilmem ne yana salınmış dünyanın adaleti
Gözlerim yolda kalmış beklerken seni
Şimdi durmaktan başka yapacak bir şeyim de kalmamış
Öylesine beklemekten baş...
İlk paramla güzel bir aşk yaşarım semada
Bir türkü söyler Kürt gelinler, ağlarız iki kadeh karşılıklı
Ağlamaz mısın sabaha karşı
Ölümsüzsün bu gece
Öld...
bağlanırken meydandaki kutsal ağaca
nergisler göğü izliyordu kaldırımlarda
şimdi bana sorsanız
idama koşan bir fedaiyim
gerçekleşecek ihtilalin
var olab...
Derin bir nefes aldım balkonda otururken
Tam karşımda da sokak lambası var gözlerimi alan
Beni benden alanlar da vardır belki kim bilir
Belki de her söyle...
Gerçekleriniz fazla basit.
Ve yalanlarınız bir o kadar karmaşık.
Ellerinizde çelikten tükürülmüş bir silah,
Topraktan geleni toprağa kovuyorsunuz geri.
D...
Tek bir cümle kaldı geriye
Kalanı teferruat
Güneş utanmadan doğmuş
Doğmasa ne
Yaveri geliyor kendi gitse
Hava tok oksijene
Çekmesin onu söyleyin ciğerl...
Hürriyet aklını yitirmektir ıstırabın tahta koğuşlarında
Güğümle karınca toplamaktır mehtabın soğuklarında
Geçmişte şimdiyi yaşamaktır yarınların doğumund...
İçimden geçen onca şeye rağmen
Boğazım düğüm düğüm
En korktuğum şey kalemimin ucunun düğümlenmesi
Ama ellerim aceleci aceleci kalemi aldı eline
Bir şeyle...
gök telâşına büründüm
defîne aradığım yer vîrâneyken
nasıl böyle umutla var olabildim tanrım
yıkıntılar arasında kalmayı göze alıp
bunun böyle olmayacağı...
Burada duruyorum.
Yüksek burçlarında, taştan kalemin.
Göze çarpan kara boşlukta,
Utana sıkıla, bir 'hoş geldin'i parlatıyorum.
Yalnızlığıma korkuluk ol...
Tanrı cevapsız bırakıyor sorularımı
Bir umudun ardından koşarken kanayan dizlerim
Ve parçalanmış avuçlarımla
Hayatımın savruk parçalarını topluyorum
Yürü...
Günlerdir meczubuyum, içimdeki boşluğun,
Bir ümit bahsi midir, yoksa bir kayboluşun?
Göklerden geliyorum, neyim varsa sağanak,
Bu kaybetmek değil, gönül a...
Sensiz de yürüyebiliyorum elbette evimin yolunu,
her seferinde daha kestirme patikalardan geçerek.
Sensiz de geçebiliyorum köprülerden
üstelik korkulukla...
Şimdi bu bitti ya...
Başlamamış her şey geç kalır bana inat.
Benim zamanım yok. Ölü bir yaprağın anıları benim tarihime tecavüz ediyor.
Tüm bildiklerim mu...
Her şey o kadar temizdi ki gözlerimizi acıtıyordu duru beyazlar,
ışıl ışıldı çünkü beyaz ve daha varamadan akreplere yelkovanlar, yaş doluyordu gözlerimiz.
...
Bir şeyler çizdik bugün
Masmavi bir gökyüzüne,
Yemyeşil tepelerde
Çokça perişanlıklar oldu
Bulutlardan gözyaşları aktı,
Gökkuşağı sadece kırmızıydı. ...
En çok doğadayken sevdik;
Çayı, türküyü ve özlemeyi.
Doruklarda yaşadık,
Hüznü ve acıyı.
Mutlululuk ise hiç eksilmedi
Sol yanımızda...
Dağlara bakan ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
