Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
"doktor ben, ben bilmiyorum. aklımın boş durmaması beni yormaya başladı, belki de uzundur beni yoruyordu fakat ben öyle bir kapılmışım ki farkına yeni varıyo...
Bu sıkışıklık günlerinde hepimizin pencelerinden içeri bir yaşam esintisi doldursun bu şarkı. Nerede yaşarsak yaşayalım keyifli bir İstanbul akşamını seyrede...
Bir şiir yazılıyorsa eğer, bunu okuyan insan bu şiiri anlamalı.
İzmir'deki Ulaştırma Okulunda yaklaşık 2 ay boyunca eğitim aldık. Okul adeta bir orman kadar...
Sessiz, ıssızlaşmış hayatın tam ortasında.
Kaybolmak belki de kaybolabilmeyi dilemek sadece bir an için.
Tanrım, ben nasıl var olabilirim ki?
Ruhumu öldür...
Kalbinin yüzüne vuran güzelliğindendir
gökyüzüne kaldığım hasret
Ve ışıklarımı söndürüşündendir
geceleyin yıldızlara duyduğum özlem
Güzel olan her şeyd...
o, kaba hesaplar yapıyordu..
mesela kimseye verecek bir hesabı olmadığını söylerken, hemen ardından aynı kişiye hayatının şeceresini dökebiliyordu. topu top...
Çok tuhaf hisler var içimde
mutlu, mutsuz
aynı anda farklı duyguları tatmakla imtihan ediliyor ruhum
kendimi duyamıyorum
Sessizce yatağıma uzanıyorum
ka...
Bölünebilme kurallarını bilen bilir. Büyük bir toplumu bölebilmek için iki farklı renk, iki farklı düşünce, iki farklı bakış, iki farklı dinden herhangi biri...
"Kalbimdeki bıraktığın yeri yıkma
Gitmek çok kolay, lakin dönmek acıdır
Hatta utanç verici...
Yakıştıramam sana ben utançları
Olsa olsa usançtır yaşa...
Bubisanat'ın ben edebiyat değilim ordusuyla ilişkili olduğu biliniyor. Ordu diyorum çünkü üzerimize boca edilen karanlıkla ordu olunmadan mücadele edilmiyor....
Derin bir nefes gibi
içime çektim dünyayı.
Sen mi büyüksün
ben mi büyüğüm Sisyphos?
Bir Yılkı atı gibi
kaçtım hayatımdan.
Pis bir yerde dolaşmanın
ver...
Çetin bir bakışın, afili bir duruşun,
Altıpatlarında tam dört kurşun sahibi kovboyun,
Dudaklarından dökülenlere ortak olmuşum.
"Son duamı ediyorum"
Haykı...
ve bir kadının bir adama verdiği tüm emekler zayi olur
Avrupa'da faşizm kalabalığa kök salar
estetik haz adamı bacağından tutup yere yatırır
ben hümanizmi...
Yine bir kenara geçip oturdum ve düşünmeye başladım olanları. Aklımdan geçirdiklerim, beni kendimden geçirmeye yeterdi. Hiçbir zaman açığa vurmadığım, vurama...
Anneciğim, anneciğim.
Her seferinde olduğu gibi sorgusuz alacak mısın beni kollarının arasına?
Başımı kalbinin üstüne yaslayıp dünyanın en güzel fısıltısın...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok