Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Çocukların gülmediği bir dünyada yaşıyorum. 

Halbuki neye yarar ki yaşamak?

Çocukların kahkahaları değil mi günü aydıran?

Şimdi gün aysa neye yarar?

Çocu...

Battı mı yine gün

Doğabilmek için mi yeniden

Ya son batışıysa?

Sesin çıkmadı yine fark ettin mi?

Hiç acımamıştı boğazın bu kadar

Çünkü hiç yanmamıştı bö...

Allah'ı yok bu şiirin ,

Yokluğu tartışılır kahvehanelerde

Varlığı kadife ellerle yırtılır

İnancı insanın midesini bulandırır

Ölüme aday bu şiir

Mısranın...

Her gün yürüdüğüm yolda kaç mevsim ve kaç hikaye gizleniyor? Ayak bastığım her yol fethedilmeye layıksa, aynı yolun kaç fatihi var? Karşımda gördüğüm her yüz...

Ona "Haydi 

Savaşa dediler 

Başkaca birşey 

Söylemediler 

Aldılar köyünden 

Davulla zurnayla 

Geride üç çocuk 

Bir eş ve bir ana 

Eline bir silah 

T...

Sürekli savaşmak zorunda sokaktaki, eski paltoları yırtık olan çocuklar. Sokağın süsüydü kirli elbiseleri. Üç çocuk gördüm bugün sabah. Biri köşedeki plakçın...

İstiklal Caddesiʼnde, mutlu ve kahkahalı kalabalığın arasından üç arkadaş, omuzları aynı hizada, insanların arasından yorgunluğun vermiş olduğu güçsüzlükle g...

kelimelerin anlamlarını yitirdiği saatler bunlar

dikkatli dinle, duyacaksın

ruhumun yardım çığlıklarını.

sonbahar gelmek üzere

ümit ediyorum, yaprak hışı...

Düşün,

gidecek bir yerimiz var.

Yollarından geçenleri uğurlayan yaz akşamları,

çiçek mevsimler,

soluğu göğe varan sarı başaklar,

gözlerimizde kaybolmuş ...

Dört tarafı acı dolu bir ülkede

Parmak uçlarıyla tutunan insanlar

Gözler görmez, kalp duymaz olmuş

Avuntular kaplamış hayatları

Süslü cümlelerle bezenmiş...

Ne derdi bilir misin şair?

Dağlarda çelik çomak oynarken

Temsil misal çocuk olmak...

Sırtında kepenek,

Elinde değnek.

Tutturmuşken bir türkü sevdaya,

K...

“Her şeye rağmen umudunu yitirmeyen Sadako’nun gerçek yaşam öyküsü” (kapak yazısından)
Kitapta 1943 ile 1955 arasında Japonya'da yaşamış olan küçük bir kızı...

"Tutsaktı işte yüreği. Hiçbir yere gidemez ve gezemezdi. Talih onu tekerlekli sandalyeye mahkum etmişti. Arkadaşları gibi oyun oynayamaz, koşamaz ve yürüyeme...

Bugün,

Bugün Nilgün beş yaşında.

Henüz oyuncaklarıyla, kahkalarıyla tanınan bir kız,

Dönüyor çok koştuğunda başı.

Bazen iki kahve içiyor kendiyle

Kendin...

benim payıma 21.yy çocuklarının kederi düştü

nereye baksam bir ötekinden daha yoksul çocukların yüzü düştü heybeme

şimdi kalkıp bu karanlığa kurşun sıkmayı...