Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Mânâsız çırpınış sandığım

Kalbimin halet-i ruhiyesiymiş

Sınandığım

Varlığım

Esbâb-ı mucibesi olmayan bir

Hazine sandığım

Dimağım

Bir muhayyelât-ı gara...

Makyajsız yüzün

Şişmiş göz altların

Haziran ayında giydiğin ince kazak

Düz saçların

Kalbim nasıl bir yapboz yarattı, içine seni saklayıp?

Özgürlük adıml...

Tasviri yok bazı düşüncelerin akılda,

Sonunun nereye varacağı da bilinmez.

Neden söyler ki insan düşünmeden,

Başkasını üzeceğini bile bile hem de, 

Zehir...

Ah! Nasılda işliyor kanıma.

Ah! Mine'l aşk, vaveyla sürüsü boğazımda!

Ah! Öldüren bir antagonizma!

Saray odalarının ihtişamı,

Bir doğum sancısı sevinciyl...

Buluşurken anılarla

sessizliğin durgunluğunda,

ne demdir bu içimdeki yangın bilmem ki!

ruhumun içine sızan keder

nasıl kelimeyle açıklanır?

Hangi gözyaş...

Hak ediyorum bu pis laneti,

Şu yüzdüğüm bataklığı,

Damarlarımda akan pisliği,

Yüreğimi saran kötülüğü,

Zihnimi ele geçiren korkuyu.

Ama yine de;

Aşkınd...

İşte geldi

Baharın mis kokusu

Baharın kokusu mu?

Yoksa senin kokun mu?

En zor kararlardan biri

Ama benim cevabım belli

Seninle bir başka şey

Hiç karşı...

Unutulan bir çift göz

Dalıyordu denizin mavisine

Aklı başka yerdeydi

Kendisi ise tam karşımda

O da bilmiyordu nedenini

Gözleri dalıyordu hep bir yere

A...

Kalbimin en ücra köşesinde bir silüet

Nereden geldiği belli olmayan

Kim olduğunu anlayamadığım

Nasıl girdi inan bilmiyorum

Ama nedenini araştıramayacak k...

“İsim nedir ki
Bulutlara yazılır geçer

Yüzüm nedir ki
Akar suya çizilir geçer

Ömür nedir ki
Kurulur bozulur geçer

Sevda nedir ki
Dokunursun s...

Özgür olmak istiyordum hayallerimde

Zamanın sıkışmış boşluklarında gerçek

Çocukça oyunlarımın ortasında kalakalmak.

Yüzüme boyalar çalmak istiyordum

...

Öyle sevelim ki birbirimizi,

Bir fotoğrafa sığamayalım,

her görüştüğümüz gün bayram sevinci olsun,

bir şiirin tüm satırlarını birbirimize yazar gibi

zamanı yok yerine

bir embesile emanet

etmenin, gözle görülür

ayrıştırıcılığı ayağımı burkuyor

çünkü hangi yer

yatağında olursa olsun

göze alınamayacak
...

Bu zaman denen döngüsel boşluk

Hem her şey aynı hem hiçbir şey aynı değil

Uydurulmuş günleri, haftaların

Aylara bölünmüş, mevsim kareleri

Kimse sormamış ...

bir sancı daha okşuyor yüreğimi

sessizliğin yakıyor avuçlarımı

-sen henüz uzakken ait olduğun kalbe-

senden mahrumken bu gök

bir zehir değil de nedir ten...

Şiirle uğraşan bir adam tanıdım

Ezberimdeki bir ayrıntıyı atladım

Şiirlerinde kendime dair bir umut aradım

Sonra ardıma bakmadan bıraktım

Düşündüm, düşün...

Beni anlıyormuş gibi yapma.

Sazım, sözüm şiirdi.

Şiirimden anlamadın sen.

Sesimi bir kez olsun duymadın.

Kelimelerim kalbini acıtmadı.

Bir gün bile gam ...

bütün dünyaya

bu taştan toprak

içinde nazar gözü ağlayan

köpükten betonlara

insan bu zaman bu kargaşadan

baygın gözlerden akan kandan

bayık duran kirp...

Şimdi hangi otobüs kalkıpta gelecek huzuruna?

Hiçbir araç gelmiyorsa eğer sana,

Ne diye öttürür durur kornalarını arabalar?

Ne diye kirletir gökyüzünü dum...