Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
sesinden anlaşılıyordu bir nedenin olduğu gülümsemelerine,
titrerken sesim, terlerken ellerim
ben de düşünüyordum seni.
renkli renkli desenler, üstüne hat...
ekmekleri tekneler sarmış
gecenin köşesinde aralanan her kapı beni buhranlara davet etmekte
birazdan fırıncılar doğacak
sonra ellerinde gevreklerle açlığı...
Geceler uzun bir zamandır gündüzlere nazaran daha renkli benim için. Tabii bir büyükşehirde oturuyor olmamın, İstanbul’da oturuyor olmamın etkisi olabilir bu...
Tek bir ışık bile yanmıyor şehrin göbeğinde Gömülmüş sanki sonsuz bir karanlığa
Gömmüş bütün acılarını
Kaygılarını, yalanlarını.
Kendini görmek dahi istem...
Nece uzun bir yol yürüyorum bu şehirde
ölüm gibi, ötesi yok
Ömür gibi, geleni çok gideni çok
...
Kaldırım taşında açan bir çiçek kadar özgür,
Bir o kada...
HİKAYE SENİN
Senin şehrinde geziyorum bugün,
yolların dar, sokakların boş, pencereler kapalı çiçekler solmuş, biraz dinlenmek için oturuyorum bir kaldırım...
Üşüyorum hayatın bütün yanlarını. Yarım yamalak yaşanmış bir sürü his var içimde tutunmaya çalıştığım. Hiçbiri oturmamış yerine, banaysa yetinmek düşüyor. Ye...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok