Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Bazen yetemiyorum hayata, kendime. En çok da o zaman ağrıyor ya zaten boğazım. Düğüm düğüm oluyor ve ben en çok kendime ağlıyorum. Bazen "keşke" diyorum, "ke...
Sanırım hayatımın en zor dönemlerinden birindeyim. Her şeyin olumsuz gittiği, bir şeyi yoluna koyamadan diğer aksiliklerin de arkaya arkaya geldiği bir dönem...
İyiyim diyen şairler gördük, buna şiirler bile güldü,
İyiyim diyen şiirler gördük, nice şairler buna güldü.
Bizler köhne metayız, revaçta değiliz hiçbir da...
Gökçeköy'lü saltık biraz yalnızdı
Biraz yalnızdı derken, biraz yalnızlıktı
Bir sabah uyandı, bir aynada bir yabancı gördü
Neden yaşadığını sordu yabancıya...
Gök, yüzünde.
Sen bir yerlerde kayıp.
Güneş senin yüzünden vuruyor evrene.
Ve yine senin yüzünden,
Soluklaştı iyice.
Tüm dünya sana boyun eğdi.
Te...
Acı çekmek için dış dünyaya bağlı değilim; içimde fırtınalar koparken bir müziğin, karanlık bir odanın veyahut hüzünlü bir olayın beni tetiklemesine ihtiyacı...
Sanki ellerimdeki o fosforlu geçmişin renkli güzelliğini,
kimseye ispat edemedim
Göremedikleri için elimdekileri.
tütüne yemin olsun ki amerika zalimdir
beni muasır medeniyetler beşiğinde kılar senin tenin,
yasaklanırsa ana haber bültenlerinde içinde gül ve tütün geçen...
Çemberin dışından görünmez en az iki kişiyiz
Yolları birbirinden ağır ve aksak
Ayaklarımı alıp giderler nereye bilinmez
Uzlaşmaz ikilem merhumun kalbind...
Ne ilaç olacak bu boşluğa? Gitmediğim hiç yol kalmadı. Öylece duruyorum odanın ortasında; evde, sokakta ve şehirde. Gitmek çekiyor canım, bunu da anlatmak is...
denktir her ne varsa
muzdarip düşmüş bütün mevsimlerin argınlığı
ve ağır ağır etimden çekilen yaşamak yorgunluğu
ağlayan sevdam, ağartırken makus talihini...
İki adem indi dünyaya
Gülmekleriyle -var olmanın mecburiyeti-
günahlarıyla, sevaplarıyla, koşmaklarıyla...
Bitmeyecek olana doğru iki adem indi
Dudakları...
Belki farkındaydık hepimiz
Anlıyorduk konuşmadan
Bunca yılın ehemmiyetini taşıyorduk hiç yorulmadan
Ancak tükendik biz de insan oluşumuzdan
Varılacak yol...
Ancak iki şey arasında köprü olabilirim
Köprüyü tutan ayaklar olmak yerine.
Ancak köy dönüşü huzursuzluk, kapana kısılmışlık olabilirim.
Daha fazlası yora...
Annemin baş ucumda okuduğu masallar gibi bir hayat isterdim
Annem gibi hayat da arada başımı okşasın
Masal bitince annemin tebessümü gibi gülsün isterdim
...
Ben de
Her şair gibi
Gözlerine baktım kadınların
Kadınların gözlerine
Aşkı bulmak ümidiyle
Şiirce baktım
Bana şair olamadı hiçbiri
Gözleri
De...
Tutunup umudun teline savurmadım saçlarını,
yel değsin
yabancı gözler şahit olsun istemedim.
Ahh düşüm,
ele avuca sığmaz kısrağım benim,
kimse kement v...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok