Esra Şanlı

İçimde öyle bir boşluk var ki... Nereye gitsem, ne yapsam dolmuyor. Ne yapmalıyım bilmiyorum. Sizce ne yapmalıyım?

Deneyebildiğim şeyi deniyorum. Aslında ka...

"Şu adamı görüyor musun? Ellerindeki derin çizgileri, gözlerinin çöküklüğünü...

ceketini sımsıkı ilikleyişine bak sanki düğmeler açılsa içinden yıllardır sa...

Her gülümsemenin altındaki acıyı düşünürsek gerçekten duygulara güvenebilir miyiz? Uzun bir süredir sanırsam bu güvensizlikle yaşıyorum. Geçmiş ve geleceği t...

Bazen bir albüm hakkında söylenenler anlamını yitirir.

''Klasik'', ''çığır açan'', ''kilometre taşı'' gibi sıfatlar rastgele serpiştirilir, o arada özgün ma...

kalkıp gittim

sıkılmıştım insan olmaktan

tüy bir zamana kanla yapışmak

kargalara karışıp ağlamak

çorba içmek veya sokak lambası olmak vardı

kollarımı k...

Teklik aslında bi bütünlüktü, iki kişinin ayrıklığı değil iki kişiyi içine alan bütünsel bir düzlemdi..
Tek olan yani bütünlüğün kendisiydi yediden, yenid...

Paramparça olduğumda,

toplamadığını görmeden önce

keşke senden vazgeçseydim.

Çık ulan!

Beynimin şatafatlı,

İhtişamlı,

Parıl parıl parlamakta olan,

Tepesinde güneşin eksik olmadığı,

Altın varaklı kapılardan içeri girdiğin,

Varoşl...

Severdim 

Hikayesi olanları

Köşe taşı gibi 

Son sözleri dudaklarında hapis

Severdim 

Açık havada süzülen martıyı

Tüm gün pineklerken

En güzel saatlerd...

Fuzuli olunca konuşmalar 

Anlamını yitirince kelimelerin hepsi

Öyle dur 

Ver gece siyahı gözlerini 

Dalayım en derinine 

Kaçayım gerçeklerden

Çünkü ger...

“Elimi uzatsam“ dedi, uzattı.

“Evet” dedi, elini uzattı.

Yol vardı...

Yürümek yoktu,

Yol vardı,

El kalmadı.

“Elimi uzatsam” dedi,

Elini uzattı. Havada...

yaprak gürledi çalı çırpınının üzerinden gözyaşlarım kırmızı faytona binip uzaklaştı

ilk defa titredi ellerim

uzandı köprücük kemiklerine

orada devam etti...

Hayat aslında benim için biraz yavaşladı, her insan böyle mi hissediyor bilemiyorum. Ancak bu durum ne kadar duygusallığa yönelik daha yakın hissettirse de a...

Birbirleriyle çocukken tanışmış olan Ana ve Otto'nun İspanya'da başlayan ve daha sonrasında Finlandiya'da sonlanan, baştan sona paralellikler ve tesadüflerle...

Ne haddime, fakat bence

Dünyanın muhalif yerlerinde

Acıdan ölüm çizgisinde, nefes nefese

Kabullenemeyişliklerde, birileri tıkanıyor

Birileri

Şimdi o bir...

Bıraksak neyimiz var neyimiz yok

bıraksak ya geride

sanki bizimmiş gibi şahsiyetimize takındıklarımızı

her gün kendi benliğimize borçlanarak aldıklarımız...

"Ben bir ayyaşım sekiz çizer ayaklarım; özlemişim sarhoşluğunu, bu kentin sokaklarını" fotoğrafı görünce aklıma düşürsem de...

Sosyalist sosyalist yürüdüğüm...