Emine Kılıçaslan
@ikarus
Her sabah uyandığımda varoluş hiçliğinde kayboluyorum. Sonra günlük hayatın akışına kapılıp sıradanlığa bürünüyorum..
Akrebim, yelkovanında halvetle demlensin!
Ansızlığı, uçuruma kertelenerek işlensin.
Karalı parçalarım, heyelanı sevsin!
Serzenişi, tozlu çığlıklara ekilsi...
Uzakları seyrediyordu genç adam. Yanında duran, onu yaşlı gözlerle seyreden genç kadına dönüp bakmaya korkuyordu. Gözünden akan yaşları koluyla sildi.
“Cepl...
Bir kanas lazeriydi geceyi bölen ışık
Merminin fısıltısına aşinaydı kulağım, bir zamanlarsa aşık
Sarıldım, sarmalandım fısıltılarla; fısıltılardan sarmaşık...
Ruhun benimle üflensin kardeşim,
Engin denizlerden bana bir el uzat,
kanser gibi yayılan kederden,
Dönmeyeceksin uçurumun eşiğinden,
Dönmeyeceksin yer al...
"İnan bana, büyük acı yoktur, büyük pişmanlıklar, büyük anılar yoktur. Her şey unutulur, büyük aşklar bile. Yaşamda aynı anda hüznün ve coşkunluğun bulunuşu ...
Hep yanıldı ve yenilgilere uğradı
Ama atıldı yine de serüvenlere
Vakti olmadı acıların hesabını tutmaya
Durup beklemeye, geri dönmelere vakti olmadı.
...
Gece
bir tabut gibi çöker omuzlarıma
bir ölünün iç çekmesi olur rüzgar
hüzünle düşünürüm uzaktaki bir evi
yıldızlar sayılmaz: hasret uzakta
h...
Yokluğu anlamanın açlığı var
Sesim çürümeli
Götürmeli beni zaman
Şimdi, yontulmadan
Ben iyi mesafe tüketici
Gitmek isteyip gittikçe sıyrılan
köşeden
K...
Büyük yazar Virgina Woolf, 1941’de bir bahar günü, boğularak intihar etmeden önce kocası Leonard Woolf’a bıraktığı intihar mektubunda ruh halini şu şekilde t...
gece doğar burç burç,
hırsızlar kasabası gençliğimi çalar.
toprağımda umut için kavga edilir.
yükselir yine de içimden şafaklar.
sürgün yerim haritala...
ey çığ! düşerken alıp götürür müsün beni?
-charles baudelaire
çiçek adlarında birikmiş bir fotoğraf,
çığlıkların silsilesini boğuyor kokusuyla.
bir gün b...
Buradayım
Fakat bir adım daha atmaya gücüm yok
Duruyorum devinimsiz öylece boşlukta sallantıda bedenim
Esrik rüzgarlara esir oluyorum sıklıkla
Çırpınıyo...
Nefes alan bir canlı gibiydi zaman ve vardı
Karanlık dehlizleri burçların ucunda
Zamanı kucaklamak da belki en azından
Bir sürgün bu sevgilim, tut elimden...
ısırdım uykumu zorlayan ham bir hüznü
nemli bir gece vakti düşlerim kamaştı
yıldızların çokluğundan baykuşlar ürktüğünde
kalkıp içimin tenha yerlerinden y...
Işığı önüne alanın gölgesine yeminler ettiği bir salgındı
mağlubiyetlerle çağdaşlaşan saçmalığa reverans...
ne diyeydik biz ön saflarında bu yeryüzünün
k...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok