Uzun ve ince bir selvi... Islık çalıyor dalları arasında usul bir rüzgar. Ve bin bir parçaya ayırdığım bu kara kalple bekliyorum selvi altındaki boş mezarımı...
“Hayat, her şeye rağmen güzel değil.”
Bir insanın kendini öldürmek istemesi etik midir? Ya da soruyu şöyle sorayım: Yaşamak bir hak mıdır, yoksa bir yükümlü...
Bugün kentlerden, mahalle arası kaoslardan, kaybolmuş yaşamlardan yazmak istedim. Yani en konuşulmayanlardan. Sıra sıra bitişik evler, güneş girmeyen odalar,...
“Taş yerinde ağırdır.” demiş büyüklerimiz, bu sözü hiç duymamış Fransız bir yönetmen ise bize bunu sahnelemiş, bize bunun mesajını vermiş. Bu atasözünden ve ...
Artık çatık kaşlı ölüler dudakları kuru hiçbir zaman sürünüyor, biraz ilerlemeli yolunda, her dolunayda amaçsız olanlara piyango fırça çekilmiş bir gizlinin ...
Hayatta uğraşacak bir meşgalen, işin olmadığında bile disiplinli ol! Yaşadığın hayat bütünüyle seninle alakalı. Öz disiplinin birilerine, bir şeylere bağlı o...
Şimdi koridorlardan sancın geçecek
Şimdi, yani birazdan, yani biraz evvel
Diyorum oğlum Bekir kendine el açtın
Kapının karnındaki senin izin
İskambil ve...
Çocukluğumu eskittim yalnızlığın gölgesinde
Ağustosta tir tir üşüdüm kalkamadım ayağa
Aralıkta ateş bastı hastaneye kaldırdılar apar topar
Ben de becereme...
Kırk gece kırk yerinden asıldım,
Halat mı sağlam bünyem mi?
Görüyorum körlerin ağırladığı gövdeleri
Sesim çıkmıyor.
Uğultular var kuşlarla dolu evinde
S...
Uyarı: Okuyacağınız metinde rahatsız edici öğeler bulunmaktadır.
Saat üç gibi barı kapatıp çıktım. İş yerimin olması beni garip bir tutsaklık bilincine itiy...
Kalburüstü sevdalardan sıyrıldım da geldim
Deldim kaskatı acıları
Jinda, bir oluk yol kalmış kapına taşmama
Bir deri bir kemik kalmış yüreğimi açmama
...
Hayatımız boyunca öldürdüğümüz insanlar manasız bir anda gözlerimizin önünden süzülürler. Boğazımızda hissettiğimiz, özgürlüğü için savaş veren düğümlerin ho...
Kayalar oynaşıyor ciğerlerimde bir öte bir beri
fırtınalar ıslak sopayla tutuyor kinlerini
yüzüme vursun
vursun kaç bucaklığına çarpılayım
tutsun erimiş ...
Tükenmekten, derinliğimin sınırlarının bilinmesinden, tekrara düşmekten korktuğum bir an geldi. Sanki kendimden yana keşfedilecek bir şey bırakmıyor muydum a...
Ne zaman öğrendim, hatırlamıyorum. Ne zaman büyüdüğümü bilmiyorum ama öğrendim bazen bırakmak gerektiğini. Her insanla anlaşılamadığını... Ben anlaşamıyorum ...
Sayılı adımları sayısız meskene
-bir bıçağın sıkışması gibi tene-
Acı ve kanla yazılmış bir kırkayak gibiyiz.
En baştan başladı kırkayak,
Ne kaldıysa hat...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
