Diğerlerinden uzun,
Diğerlerinden acı,
Diğerlerinden kimsesiz,
Diğerlerinden ayrı,
Diğerlerinden daha da daha,
Diğerlerinden değerli,
Diğerlerinden anl...
Şimdi Azizim!
Aşk mı terk etti beni?
Ben mi terk ettim aşkı?
Şimdi Azizim!
Ben mi sevdim yalnızlığı?
Yalnızlık mı sevdi beni?
Şimdi Azizim!
Yüreğimde ...
Bir ömür kendine sürgün edilen
Ellerinden başka neye sahipsin
Can suyunu kaçıncı kez tazeledi hayat
Solduğunda kaç renge büründü gözlerin
Umudun tadı bu...
alışıyorum
sevmeye ve daha da önemlisi sevilmeye
gözlerine baktığımda ışıl ışıl parladıklarını görmeye
içtiğim her kadehin acıyla değil aşkla dolu olmasın...
İnsan çok emek verip sonucunu alamayınca anlıyor; bir takım olayların ve bu olaylar sonucunda gelişen kazanımların veya kaybedişlerin elinde olmadığını. Öyle...
"İnsan dünyaya sadece yemek, içmek, koynuna birini alıp yatmak için gelmiş olamazdı. Daha büyük ve insanca bir sebep lazımdı."
"Kalabalık beni sahiden sıktı...
İnceden hatırlarım
O eski dostlukları
Şimdi herkes ayrı uçta
Kaderini inkar eder
Hiç mi yalnız kalmadın
Şu garip dünyada
Ah o zaman anlarsın
Yalnı...
Bekledim seni…
Mevsimlerce hiç bıkmadan…
Gelmedin ve bir işaret dahi vermedin yüreğime sanki hiç duymuyormuşçasına beni…
Oysa aramızdaki kilometrelere ina...
Bulduğum yollar
Kaybettiğim bir yenilgi
Kutlamak üzere olduğum bir düşüş
var
Kirli ve karanlık bir labirentte
bulduğum bir kapı
Yolumu gösterir mi
b...
Kış geldi. Kendim yine yetersiz ve benliğim çürüme noktasına geldi. İnsan ne kadar hayattan nefrette etse ölmemek için direniyor çünkü “umut” denilen aşağılı...
Mükemmel kahkahalara
süreceksin hayatını,
mükemmel vakitlere ve
çok nadir mükemmel insanlara.
Ve göreceksin ateşin içinden geçerken,
nasıl da birdenbire...
Sessiz sakin gecelerimin ardından
bir pencere daha aralıyorum
gri dumanlar içinde,
kendime;
pervazı saksılarla dolu.
Fakat işler yolunda
gitse bile
bu...
Hepimize yetecek kadar kahkahaya sahibiz.
Hepimize yetecek kadar hüznede.
Ve hepimizi mahvedebilecek kadar nefrete.
Ayaklarım deprem gibi dizlerimde salla...
İçimde ne çok şeyi öldürdünüz. Kendinizi kalbimin duvarlarına astınız. Damarlarımı boynunuza doladınız öyle öldünüz sanki. Siz bende ölürken ben can çekiştim...
Yazıyorsun;
Kaleminin başından aşağı serin sular döküyor hayat.
Kelimelerin şeffaflığına eriyor için.
Biliyorsun, asla silinmeyecek akıttığın mürekkebin.
...
Unuttuğumu sanacaksın diye korkuyorum
Ruhumu saran karanlık celladımken
Gözlerinden akan yaşın
boynuma dolanan ip olacağını
kim bilebilirdi ki
Sol y...
Bazı şeyler umut ettiğim şekilde gitmemişti…
Umut ettiklerimizin kaçına ulaşabiliyoruz?
Ve yine de bizi ayakta tutan en önemli duygu "umut" oluyor. O gıdı...
Kendini de sevse,
Bir ağacı yahut bir kediyi,
Kadını, denizi, kuşu
Her neyi seviyorsa
Yeteri ve ederi kadar sevmeli insan
Durması gereken yerde de d...
Yavaş ol kaygan bir zemindeyim
Acıma değip geçme
Az da olsa alış
O senin en büyük hediyendir
Bitmez bir yolda iz sürerdim
Ama bu biraz da yolun sonuna...
Gözlerim kapıda belki gelirsin
Belki yorgunluğuma bir eski koltuk getirirsin
Üstünde yılların sararmış hatırası
Otururuz ikimiz
Benim yorgun dik başım...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
