kaçınılmaz intikamın hülyasına bıraktım kendimi
Hırsla süslenmiş taçlar aldı başımdaki yerini
Korkusuz eserler fışkırdı çorak gövdemden
Çalındı kapım yara...
Sen gideli ne kadar zaman oldu? İnan bilmiyorum. Ne kadar olmuş olursa olsun çok fazla gibi geliyor. Gitarıma dokunmadım bile o günden sonra, biliyor musun? ...
Doğarken seçmediğim için ailemi, onları görmezden gelmeye çalıştım kendi hayatımı yaşamak için. Onlara da saygımdan yalanlar söyledim beni istedikleri gibi y...
Öğretmen olarak yıllar sonra geldiğim köyümde sevinç ve heyecan ile karşılanmıştım. Köyüme dönmek istememin sebebi ise çocukken ailemi kaybettiğim depremde k...
Bağırsakları kusana kadar laneti,
Ahlak bekçilerinin kafatasını taşla doldurmak
Geniş güneş gözlüklerinden seçemiyorsun aydınlığı
Bebeğim, aşık oldum ben...
Gün sefil, dolaşıyor
pencereler, balkonlar, mutfaklar
Olamıyorum onlardan, onlara ait, hiç
Ellerim olsa ayaklarım olmuyor ışığa
Gözlerim olmuyor denge, k...
Son Yargı - Michelangelo (Sistine Şapeli’nin Ünlü Tavanı)
binlerce tanrının arasından
ah! seni yalnızca biriyle kandırmaları...
aykırı bir sorudur artık ...
üzgün bir karakterin,
yalnızlıkla baş ederken
yine sana, inatla bağlanışını izliyorum.
dizlerimde bir yara var,
ne yapabilirsin?
ellerinde merhem var mı...
Öncelikle ne üzerine yazacağımdan biraz bahsetmek istiyorum. Öz yargı dediğimizde akla genellikle ilk olarak kişinin kendi kendini olumsuz bir şekilde yargıl...
şiir gibi akardım
aşkın dehlizlerinde
elimle yüzüne
pay ederdim
rüzgârı
ne güzel gülerdin
içime içime
zamanı durdurmuştuk
sen ve ben yalnız
hayaller...
Boyun eğmiş ruhların cennetinde
Savrulan küçük bir yapraktım
Yeşil çayırlar beklerken
Dik yokuşlar ve çakıllar
Aşılmaz dağlarla karşılaştım
Gözlerimi ka...
"Ne güzel doğanın ortasında çalışıyorsun." dedim çalışmakta olduğu yeri gösterdiğinde. Oysa çoğumuz, ben de dahil, tüm günü duvarlara bakarak geçiriyoruz. V...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok