Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Ölmüş ruhların hatıralarıyla uyanıyorum
Baş ucumda bir çanta
Şu bol ceplilerden
Markası da fiyaka ama
Şu yeşillerden
Bir devrimcinin çantası bu
Bir dev...
Nasıl yabancılaşıyor insanlar? / hiçbir şey olmamış gibi / unutmak değil, başka bir şey bu…
C. Süreya
Bir terlik geldi kafama, saklandığımı sanıyordum oysa...
Güneşin ufaktan selamladığı
Tahminimce yüz adım uzağımdan
Işığını ok gibi fırlatarak
Adım adım bana doğru geldiği
Bir sabaha açtım penceremi
Geride bıra...
İyi bir çocuğum
Devrediyor zihnimde kara tren
Çelikten yapılma rayların çemberinde
Savaşıyor oyuncaklarım
Kopan kollar, bacaklar, kafalara her yerde ...
Orta halli bir yün tüccarının oğlu olarak 6 Mayıs 1856 yılında Freiberg’de dünyaya geldi. Ailesi 4 yaşındayken Viyana’ya taşındı. Lisede Fransızca, Latince v...
Sahipsiz geceler öncedendi.
Sahipsiz parçalar,
Ve üstünü örttüğü şiirler
Bırakmak vardı önceden
Kendini
Belki bir uçurumdan,
Belki bir varoluş, ya da
...
Ben size şimdi nasıl anlatayım, nasıl izah edeyim bilmiyorum.
Her insanın kurduğu hayalleri vardır mutlaka lunapark gibi...
Gerçekleştirmese bile o hayal i...
Tavandaki tüm çizgiler ölü bir baykuşu andırıyor. Gözlerimi devirmemin akabinde her biri vücut bulup boyunlarını sonsuza kadar döndürmenin yollarını arıyor. ...
kenti toprak kokusu sarar
telefon kulübeleri isa gibi dikili
birileri kulağıyla keman sesi arar
kırmızı otobüsler bozar ahengi
koyu bir griye batmıştır ş...
Arabalar geçiyor caddelerden.
Akıyor içimden yağmurlarım,
Bir yol bulup gidiyor sokaklardan.
Gün batıyor gözlerimden;
Hızlı, çok hızlı, ama yavaş.
Eller...
Kanımın damarlarımda değil de
Toprağın altına doğru aktığını hissediyorum
Kalbimin pompaladığı her kan
Ayrı bir ayrık otu yetiştiriyor mezarımın üstünde
...
Bak, yine gece oldu şimdi. Yine kendimi karanlığın kollarına attım. Nasıl denk geldi bilmiyorum. Belki rastlantıdır belki de kalbim yine aynı duyguların altı...
Bir antikacı olmak isterdim,
Saf kahve koksaydı bir de dükkanım.
Yaşanmış kitapları da koyardım raflara,
İçinde notlar olanları hani.
Satırların altını ç...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok