Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
İnsanı, konuştuklarından ziyade sustukları ile tanır oldum ve bana yutmak, kusmaktan daha değerliymiş gibi geliyor artık. Konuşmayan insan ise kapaktan ibare...
İnce parmakların dokunuyor
Sanki kağıtlarımla birlikte
Biraz çocuksu, haylaz yüreğime
Sesinin odama dolduğu gece
Bir sahil kasabası hayal ettim
Kumsalda...
Ucuz bir tükenmez kalemin
Yarı silik ucuyla yazılmışım.
Çizgilerinden hep taşmış notalarım.
Kırık bir gitarın
Kopuk teliyle bestelenmişim.
Dilsiz şarkıc...
Puslu bir geceydi sigaramın dumanı, yüreğimin kemanı
Tellerine bastıkça gıcırdayan, paslı çivileriyle kaplı
Avare bir kervanın, yalnız ve yaralı yanı
Sehe...
Çok mu zordu güzel yaşamak, etrafa güzellikler saçabilmek, dünyanın tüm göçebe konukları için yeryüzünü güzelleştirebilmek? Nefes alan-almayan her varlığa gü...
Evet gel gelelim sağlığın ne denli önemli olduğunu anladığımız, hissettiğimiz şu günlerde öncelikle benim için yeri çok ayrı olan bir biyografi filminden ve ...
Yol çıkmaza girdiğinde,
Zifiri bir karanlık çöktüğünde ıssıza, dizelerin tükendiğinde hikâyende,
Kışın en zemheri ayazında kavuşurken ölüme
İçinde taşıdığ...
Damağımda tanımadığım bir tat var. Ne olduğunu bilmiyorum. Ne olabileceği ile ilgilenmiyorum. Hayat öyle ya da böyle akıp gidiyor ve ben buna engel olamıyoru...
Karşımdaydın, karşındaydım.
Uzansam,
Dokunacak kadar.
Toprak kadar.
Su kadar.
Hava kadar.
Gördün, gördüm.
Nazarından geçti gözlerin;
Nasırına geldi g...
"Bir kağıt uzattı. Adımı, yaşımı, babamı, annemi filân yazdım; her şeyi yazmadım. Anlamazlardı, beni bir yere kapatırlardı sonra."
Eski bir sokak. Kim bilir nelere tanıklık etmiş taştan evler. Sabah rüzgarının o ılık esintisi ile taşların üzerindeki gölgeleri dans eden mor begonviller. B...
dalgarın dansını göremeyeceğimi bilmektir,
kuyunun alnına boşalttığım taşların.
Güzel olan ben değilim ki, onlar sadece benim kaşlarım.
Size onların en ür...
Pencerenin kenarında,
Yüzüne vuran ay ışığı.
Elinde,
Parmaklarının aleviyle
Dizlerinde demlenen kış çayı.
Saçların dağılmış,
Benzin sararmış,
Dudaklar...
Bazen nefes alıyor olmak bile umut sayılabiliyor. Oysa her doğum başlı başına bir umuttur. Önce doğmamıza vesile olanlar için bir umut, belki sonra da insanl...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok