Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Kalbim, neden ağlıyorsun
O gitti biliyorsun
Ben onu bu kadar severken
Ona bakmaya kıyamazken
Kalbim, kime bu öfken?
Artık o yokken
Onu dünyalara sığdır...
hoş bekleriz, hele ki
zamanın su gibi akıp geçtiği bu çağda
bekleriz.
geçmişi, bekleyişi ve hatta geleceği konuşuruz.
hoş bekleriz, hele ki
ömür de vaki...
Bana güzel bir kalp verin.
Ve birkaç meyve.
Organik.
Biraz sakinlik, o gölde durduğu gibi olsun.
Biraz iç çekiş…
Birkaç insan.
Birbirimize bakarız.
Ay...
Kalbimde yaşadığım tuhaf buhranla birlikte tozlu havayla harlanmış sigaradan bir nefes daha çektim içime. Ciğerlerime doğru yol alan toz zerresi yüreğime otu...
Göğsümdeki acı konuk
Oturdu, en derinde
Kalbimin ritmi bozuk,
Teklese son kere.
Umudu son kez tut
Al ömrümden
Kalsın, sana umut.
Kalbimdeki boşluk
İ...
Yaşamadan da hissedilir bazen
Duymadan anlarsın, görmeden seversin
Issız kalbine misafir edemezsin belki ama
Kalbindeki ıssızlığa esir edersin
Saçının ko...
Bana bir kelime söyle ki
sönmüş güneşimi aydınlık,
eylesin.
Öyle ki bir kelime söylemeliyim ki,
Dünyanı aydınlatsın
Bir...
Kül ettiler evimi
Kırmızı çizgilerimde tepinenler
Ahlakı ağızlarına sakız
Namusu dillerine pelesenk edenler
Kül ettiler geçmişimi
Kursağımda sözler acı ...
Tan yeri ağarmadan açmıştı yine gözlerini Yusuf, uykuya fazla düşkün olmasına rağmen nice zamandır güneş daha doğmadan uyanır olmuştu. Onu uyutmayan, içini k...
Akıyor zaman istemeden uzak yerlerde
Yola düşmüş bir adam sancılı bakışlarla
Tüketir kendini yabancı yalan tenlerde
Gecesi gündüz, zulüm, ruh kaçışlarda
...
İşte böyle
Çok uzaklara bakıyorum ya
Anla işte
O kadar uzaksın
Göremiyorum ya seni
Anlıyorum
O kadar karanlıktasın
Kalpten kalbe bir yol vardır derler ya hani. Senin kalbine o yol nereden geçer, söyle hadi. Kaç vesait eder sana varan bu yol? Kaç kaldırım, kaç yokuş, kaç y...
hamlet'in sözlerini kanıtlar biçimde iç çekişlerim, bunalmışlıktan ziyade, bu heves yoksunluğumu bağdaştırabileceğim onlarca başlık... ve başlıkların ardında...
İnsanların yaptıklarını gördükçe insanlığa olan saygım azalıyor. Kırgın hissediyorum. Bu devire, bu insanlara, onların düşünme veyahut düşünememe biçimlerine...
Nefes almak yetmez tutunmaya,
Yazarsan yaşarsın bu hayatı,
Kalp atışına denktir her bir vuruşun
Beyaz sayfaya.
Düşündüğünde başlar hayatın
Yazdıkça, ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
