Edebiyat > Günlük
Bu alanda, günlük adı altında ürettiğiniz metinleri paylaşabilirsiniz.
ağır adımlarla yürüdüğü odanın ortasında, yatağının üstünde duran eski püskü bir defter ilişti genç kadının gözüne. böyle çalakalem birtakım müsveddenin haya...
Bu son sevgilim, bir pesimist olarak daha fazla umut besleyemem, artık dayanamıyorum kalbim her gün daha hızlı atmaya başlıyor. Üç eylülden beri vücudum yava...
Babam bir keresinde şöyle demişti bana:
"İnsan yaşlandığını kendi anlamaz. Birileri ona abi, amca, dede diye hitap edince anlar. Ben ise yaşlandığımı arkada...
Bir kulübe soğukluğu taşıyor içimde derin bir ruh. Sillesini vuran feleğin bilmem kaçıncı kışını yaşar yüreğim.
Ah azizim, belki de tek ihtiyacım sensindir...
Bir insanın kaybettiğini en iyi anladığı an nedir? Bence kazandığı andır. Kazandıkça kendinden uzaklaşır, kontrolü kaybeder. Kazandıkça abartır, abarttıkça ş...
İnsan, en büyük yalanları kendisine söyler.
Yine de kendisine bile anlatamadığı şeyler olur.
Birine anlatır belki, güvendiği birine, inandığı birine...
O ...
Yaşanılan tüm anıların zihnimde dönüp dolaşması ama hiçbirinin bana ait olmaması acı verici olabiliyor çoğu zaman, tek iyi yanı yaşadığım bedende misafir old...
Yollar ayrılalım diye mi var aziz?
Bir hapishane hücresi mahkûmu gibiyim kendi içimde. Cevaplayamadığım onca soru ve beraberinde onca bulanıklık ayağıma çel...
Bu yaşamın dayattıklarına karşı artık direncim kalmamıştı, sanki bütün dayatılan yargısal olgular sırtıma bir yük; sanki bir nefes ümitsizlikti. Ne yapacağım...
Seni buldum bugün, tüm keşmekeşliğin içinde mutlaka ben buradayım diyen öznel nesnelerinin ardından..
Hafif duygulanmak istiyorum ama daha çok, ne hissetmem...
Merhaba, sonsuz kez tekrarlanmış bir yaşam öyküsünden sıyrılan ya da sıyrıldığını sanan birinden duyacağın yeni ve daha önce hiç anlatılmamış bir yaşam öyküs...
Bugün de dün gibi. Yarın da bugün gibi olacak. Sadece tarih değişiyor. Ben aynı ben, gün aynı gün. Gün doğumu ve gün batımı. Artık böyle bakıyorum günlere. İ...
hayatın da kendince bir çekim yasası vardır, pek de eşi benzeri olmayan.
bazı duygular, bazı aynılar, hatta bazı zıtlıklar birbirini çeker.
tanıdık vücutla...
Uzun süredir şiir yazıyorum. Şair olmak çok zormuş çünkü elin kalem tutması için yanmak, aşık olmak gerekiyormuş. Ben kalemi bırakalı aylar oldu...
Uğraşıyorum kadın, yarattığın boşluğu doldurmaya çalışıyorum. Yerine kurslar, spor ve de iş koymaya çalışıyorum. Boş vakit bırakmıyorum kendime, en azından ö...
Büyük bir hüznü aynı büyüklükte bir erdemle karşılıyor gibi hissediyorum. Sanırım etrafımdaki her şey şu an burada olabilmek için milyonlarca değişime uğradı...
İnsanın çok sevdiği biri aynı zamanda hakiki bir düşmanı olabilirmiş. En sadık, en dürüst, en tutkulusu. Sık sık savaşıyoruz. Seni anlamak güç. Sözcüklerinin...
Biz saftık... Sonra büyüdük. Dağların ardını görmek istedik... Gördük ama saflığımızı da o dağların ardına gömdük. Yeni şeyleri yaşama merakı, çıktığın kabuğ...
İnsanı anlık en iyi anlatan şey konumudur; nerede olduğu, kimlerle olduğudur.
Benim etrafımda sürekli benden beş tane, sizin etrafınızda kim var?
Hep tutar...
Telefonda konuşmam bilirsin,
Mektupları da ertelerim hep, belki de yazım çirkin diye.
Çok düşündüm, çok kurdum,
karar verdim hep vazgeçtim, ama sana
yaza...
her gece yavaş yavaş ölüyorum. var mıyım ki? ne zaman var oldum? olmak istediğim kişi miyim? yoksa çevremin yarattığı biri mi? beni farklı kılan ne? ben kimi...
Cem Yılmaz ünlü bir komedyendir ama onun penceresinde; yaptığı bir espriye benim gülmemle İlber Ortaylı'nın gülmesi arasında fark vardır. İşinin hakkını verd...
Hatırlıyorum; avuçlarımın nasıl terlediğini, göğüs kafesimin o çizgiye vardığını, gözlerimin nasıl kısıldığını, onca gülüşe rağmen gamzemin sıradanlaşmadığın...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok