Edebiyat > Günlük

(Kondüvitin ölümü sonrası)

SEZGİLİ: Gül doyduğunda kana bulandı götyüksüğü

Sana, eskiyi hatırlatan her şeyi seviyorsun; bir kokunun ya da bir müziğin peşine takılıp şimdiki zamandan uzaklaşıyorsun. Buna belki bir avuntu denilebilir,...

Yaşadığımız müddetçe hayat bize tezatlıklar sunuyor,en yakın olduklarımız bir daha yüzünü görmeyeceklerimize dönüşüyor.Neye inanıyorsak ona düşman ediyor biz...

İyi oluş hâlimi kaybettim. Ne zaman oldu, nasıl oldu bilmiyorum. Bunun tedavisi az yemek, az uyumak, az konuşmak mıdır?

Ben ne güzel kendi halinde yaşayanlar topluluğunun bir üyesiyken beni aralarından alıp da varacağım yere gelmeden yolda indiren kim? Ne yapacağım bu bilmediğ...

Üzgünüm Leyla

Ne meyve var

Ne sebze

Seslere çarparak bir yeri dağıtırken, görüntüyü dindirirken akşamları, yüzün vardı ve gelip boşluğa doldururdu yokluğunu...

Görüyordum saklanmayan herşeyi i...

Bu gece hava serin. Balkonda oturuyorum. Aylar sonra heyecanla Betül'e yazıyorum, büyük bir özlem ve anlamsız bir neşeyle Yeniden Buradayım ve Merhaba diyere...

O kadar yorgunum ki. Kendimi düşünecek hâlim yokken çevremdekilere nasıl zarar vermem bunu düşünüyorum. Benim ruhum bedenimi terk etti, bedenimdeki ağırlığı ...

biliyorum kabullenmem gerek ama kabullenmekte zaman meselesi. öyle ha deyince aydınlanmıyor ki insan. biliyorum ama bildiklerimi kabullenemiyorum. anlatamıyo...

KALP, AKIL, RUH

Hayat rotasını bu üçlünün kararlarına göre çizer.

Kalp saf, masum beklentiler içlerisine girer. Akıl kalbin istekleri karşısında yüzeysel k...

Yağmur bile içimi soğutmadı

İkimiz için de zor bir haftadan sonra konuştuk. 'Ne yaptın?' diye sordum. 'Kendimi her gün alkole verdim' dedi. Bana sorduğunda 'kendimi yine bir haftalığı...

sana, en çok sana

"Sahiden kaybettik bu kez."

Sevgili X kişim. Sahi bu sesleniş ne ara geldi de seninle özdeşleşti bilmiyorum. X bambaşka bir harf oldu göz...

Neydi ki bu hisler, neydi ki bu yaşanmışlar ve yaşanacaklar...

Kalbim, bir ormanın içinde en derinliklerinde bir karamsar kulübenin içinde, en ücra ve dip k...

Epeydir hasret kaldığım yağmurun "küçük, muttarid, muhteriz darbeler"iyle gözlerimi yepyeni hislerin refakatinde açtım. Yağmurun sesi bana sakin bir telaşın ...

Ben kadere inanmam. Kadere en çok inanamak istediğim anlarda kederi kabullenir ve kederin beni kullanmasına izin veririm, kendi içimdeki yıkımda.

Ben yazgıy...

Nadiren gelirim buralara. Fark etmez zaten kimse kimsesizliğimi. Bazen hayatın en ücra köşesinde olduğum fikriyle çatışıyorum. Aslında ben hep kendimle çatış...

.

İlerliyoruz zamanın arasında ağır aksak

Yeri geliyor derin derin nefeslerin özlemiyle yanıyor hücrelerimiz

Yeri geliyor gözlerimiz bağlı koşuyoruz karanlık...

Sevgili günlük, Bugün tarif etmekte zorlandığım bir ruhsal durum içerisindeyim. Dün akşama doğru ansızın gelen hüzün hissiyatı azalmakla birlikte, yerini dah...

Sarmaşık gibi dolanmış

Dört bir yanına ülkemin

Sanma buraya taşınmış

Dağda bile yok senin yerin

Öğle vakti uyudum. Zamanımın büyük bir çoğunluğunu durarak geçiriyorum ve on iki saat boyunca geceleri sevmediğim bir işte çalışıyorum. 

Sabah geldim. Öğle ...

“sana ne yaptılar, ne yaptılar sana 

kirpiklerin ıslanıyor durup dururken.”

Bu çağdaş dişimle, tırnağımla, tiksiniyorum. Her şey kişisel çıkarlar üzerine kurulmuş bir düzenden ibaret. Herkes bu çarkı parçalamaktan söz ediyor. Otursan...