Boyunu aştı artık yalanların,
Daha ne kadar kıvranacaksın?
Gitti işte gitmez dediğin herkes,
Gerçekten haline acımayacak mısın?
Aynadaki kişi bile yüzü...
Bir sis kadar boğuktu bakışları.
Yakıyordu ellerimi sessizliği.
Soğuktu,
Üşüyordum yüreğinde.
Kapatmıştı pencerelerini,
Güneş görmüyordu yüreği, karanlı...
Biriktirdiğim kırılmışlık yığınını
tahtım zannedip
yenilgiler bana
uzak olur sandım.
Ruhumun içindeki kayıpların çığlığına
kulak veren olmadı
ağlak mel...
Sinek ile cam ilişkisiydi belkide benimkisi
"Kimine göre" belirli tuzakların daimi müşterisi
Kaderin gözdesi, sahnenin bestecisiyim
İşin esprisi bu tuzakl...
Suyun yüzüne çarpmasıyla doğan
yaşam ve ölüm arasındadır asıl kalan
bir kızcağız kıyısında yüreğimin
alçıya aldığım düşüncelerin
günden güne kırılan duva...
İntihar yakışmadı elime
Kanlı bir peçete var cebimde
silahtan daha ağır üzerindeki kan
Kurşunu sürdüm sonra
birkaç saatimi alsa da
Yüzümde busesi yok es...
gülüşüne astım ömrümü
gözyaşlarını sildim parmak izlerimle
yüreğimle sardım yaralarını
ve
kan akan her yere ruhumdan parçalar bastırdım.
sen
öyle güzel...
İçimi yırttılar bugün
Bir uyuz köpeğin çaresizliğiyle ağlıyorum
Oysa
Gözlerim reşit bile değildi
Ama
Gülüşlerimi astılar
Kahkalarım
Yağlı urganı...
Şair dediğin ne ki,
Hepsi miskinlerden çıkar...
...
.....
Bir ansiklobediyi,
Sığdırır bir mısraya...
Miskin,
Uğraşmaz ki saatlerce anlatmaya...
...
...
Kirpi
Yürüyordum masumca
Yoktu içimde kötülük zerresi
Can çekişiyordu yerde kirpi
Zavallı, sağa sola kıvranarak
Ötüyordu bir kuş gibi
Ayağımda kırmız...
Hayatın kadınıdır Jülide.
Koparılmış bir çiçek,
Kuytulara atılmış,
Ağlayan bir çift yeşil göz.
Travmatik bir haykırış,
Avazın çıktığı kadar bir imdât se...
gece yaman
aşk yalan
mevsim pus
yazıyorum yazıyor
yazı yaz
ya
şuur mahsur
idrak mağdur
vicdan kul
yazıyorum yazıyor
yazı yaz
ya
akıl tutuk
fikir...
ne(m) kalmış
vuslata teşne gözlerimden
hayallerle yaşadığım
günler nerede
yorgunum bahçemde
açmıyor güller
saatler işliyor
ama bahar yok
her yerde soğuk
ve boğuk hıçkırıklar
fikret bir kez
neye değdi bu savlet
ne hakkındır acziyet
ne sükuttur intisap
her zerresi ihanet
şu kapkara bulutlar
histerik hepler
platonik hiçler
o mülzem nefesler
yok artık
tekinsiz düşler
teslimsiz gülüşler
o mülhem dünler
yok artık
dilsizliğime çiğ çiğ düşmüş kıyametlerden ve
gecenin suretini kadehlere paylayan ellerimden
ürkünç, dargın bir dehliz gibi dikilişimin bozgununa birkaç cüm...
Terarosam kendime hiç bulamıyormuşum
Bakmak için bir sebep değil de
Sebep için bir sevgi bulamıyormuşum
Başlangıçta esen bir hava
Esen bir havada rüzgar
...
Kanımı emip bitiren böceklerin içinde
yürüyorum günlerdir
korkusuzca
bir kez olsun bile ama demeden.
Fakat usanmıyor değilim
bazen
sürekli aynı şeyleri...
Bak sabah olmuş
Sağ elim adalet gibi bak sana uzattım
Ben aydınlığım, korkma ben aydınlığım
Fikirlerimizi, eleştirilerimizi dışa vuramadıklarımızın sebebi...
İnsan önce kendini tanımalı. Bunu daha iyi anlıyorum artık. Kendini keşfetmek çaba ister. ama neticeleri itibariyle güzeldir.Huzur getirir.
Hacı Bayram Veli...
“Bir dram olduğunda hep beni çağırırlar, bir gün de hayırlı bir olay için çağrılmayı isterdim. Alnımda “mutsuz” yazmıyor benim, adım da Bay Uğursuz değil. 21...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok