Hayatımda hiç bu kadar ağladığımı hatırlamıyorum Nazlı. Hem içten hem dıştan. sanki iki tarafın da vanasını açık unutmuşum gibi.
Gözlerimi görsen baygınlık...
Sen o öfke çukurunun içine 73 kez düşmüşsün. 74. kez önüne bakmadan yürüyorsun. Sen o acıların içinde çok boğulmuşsun ama hâlâ sudaki güneş parıltılarına gül...
Artık hiç bir şeyi tam olarak yapamıyorum. Her şey bir miktar yarım kalıyor. Başladığım hiç bir filmin, dinlediğim hiç bir müziğin, okuduğum hiç bir kitabın ...
Kendini sevemeyecek kadar acizse insan nasıl tutunur ki hayata? Başkasının vereceği bir gram ilginin köpeği olmuştur o insan. Dayanamaz sevilmeye, indirir ye...
İnsan acılarla kıvransa da
ve o aşkta bir daha doğsa da
Dünyasını yeniden kursa da
Düşlerle gerçekler ayrı ayrı yaşar
Sen de benim kadar gerçekleri ...
Arabada, etrafa arayan gözlerle, belki de bir nebze umutla bakan bir kadın var; ömrü boyunca sadece minik güzel anlar biriktirmiş. Asla belli bir zaman dilim...
Zorunlu bir ön bilgilendirme: öykünün ismi, okunma sayısını artırmak maksadıyla ucuz bir yola başvurulduğu için değil, içerikle en uyumlu isim -maalesef- bu ...
Son zamanlarda ruhsal olarak kendimi bu kadar kötü hissettiğim bir hafta yaşadığımı hatırlamıyorum. Dünyanın en mutsuz insanı ile minicik bir evde kalmak ve ...
İnsan yalnız kalmayı istemez. Yaşamının her anını tüm samimiyet ve içtenliği ile paylaşacak birilerini arar durur. Birini sevmek, aşık olmak gibi. Oysa başla...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok