Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Ben ki çocukların eline düşen bir mum misali

Ve de hepsi alevimi söndürme peşinde

Söndürüyorlar umarsızca

Tekrar alevlendirmeye çalışıyorlar söndüğüm gibi...

Dönüp baktım, durup şaştım;

İlk gördüğüm, o ağlayan:

Kıyamadığım kızımdın,

Son gördüğüm, şu ağlayan:

Giden sen oldun kadınım.

Güneşi hapsettim içime

Sıcaklığını her an hissedebileyim diye

Bulutları koydum gözlerime

Yağmurlar yağdı bazen göz bebeklerimden

Yıldızlar biriktirdim...

Size Pandispanya Yaptım, geçmiş zamanın izini süren bir roman. Marcel Proust gibi, Mario Levi de çocukluğunun derinliklerine doğru esaslı bir yolculuğa çıkıy...

Bakıyorum gökyüzüne, karanlık bugünlerde

Bakıyorum gündüzleri yukarıya

Sabah olan tek şey saatler yalnızca

Bakıyorum ayın olduğu tarafa

Göremiyorum yansı...

siyah beyaz yaşıyorsun beyim,

siyah beyaz!

şu renkli dünyanın orta yerinde,

eşitsizliğin hükmü

mübah kılınmışsa

ucube fanilerin zehri salan

dudak aral...

Firuze,

Seninle geçirdiğim o gecelerin birindeyim.

Oturduğun sandalyede oturmuş

Gözlemlenebilir evreni seyretmekteyim.

Gerçekçi olmak istemiyorum

Seni ...

I. (‘Işk)

Avizeler altında dönen değiliz, kuşlar uyarıyor;

Şamdanlı ellerimize aşk için,

Denizden daha kaç sırrı çalmak gerekiyor?

Vakit geldi, âlem uyan...

yaşamak bir karınca gibi çoğu zaman

yaşamak üstüne hangi ayağın basacağını bilmeden...

içime saplanmış bir acıyı ağırlamakla meşgulüm bu gece

acı benden, ...

ben yazmasam. sen yazmasan. başka nasıl boğulurduk. bu dünya denen çukurda!

bir asırdır tanırım ellerimi.yokluktan doğdular.

şimdi bir şiir tuttursam darıl...

Karda yürüyen bir çift ayak,

bize çok zor görünür,

ıssız, soğuk ve ürkütücü…

herkes kendi gönül mertebesinden seyreder hayatı

kimileri ise o yolcu gibi…
...

taş suskularda büyütüyorum kelimeleri

her seslenişi yosunlardan ayıklıyor ellerim.

yerleşmek istediğim bulutlar var henüz,

dönmemeliyim.

dönersem yağarım...

Yine yağmurlar var gönlümde.

Gözlerim arıyor yine seni.

Sesini duyar gibiyim.

Senden uzakta olunca.

Kuşlar bile unuttular beni.

Şiirler tutsak etti aşkı...

Gri bir şehire benzer gözlerin

Herkesin kendi sancısıyla boğuştuğu

İş çıkışında solmuş ruhlarıyla

Eve dönüyor tüm kalabalık

Buradan bakınca caddeden geçe...

Yaşamıyordum belki de

Anlığına, durgun

Belki de ben hızlıydım

Belki de ben yanlıştım

Hızlı sevdim seni, bir anda

Kaçınılmazdı herşey

Belki de ben haklı...

Kaç gündür yanımdan ayrılmayan yalnızlığı uzun uzun başkalarından dinliyorum. Acaba ne tür bir yalnızlık benimki diye. Eh be neyse ne sonuç olarak uzun zaman...

ey soluğuma soluğunu katanım

geldiysen kalbime üç kez vur

saçlarınla ayaklarınla lavantalarınla teşrif et

altında telef olduğum yükümün ağrısına

gökyüzü...

Betonlara rağmen açmış çiçeğim,

Üstümü kaldırım taşlarıyla kaplamalarına rağmen,

İnsanların görmediği, genellikle üstüme basıp geçildiği,

Yerde açan küçük...

tenine her değişi dilimin bir kaos sevgilim

yadırgamaz ne gece ne ay ne de eşkali belirsiz sokak

lambaları.

karanfil sulayan saçların

nasıl da sağanak ya...

...sonra o içtiğin acıların

içe dokunması var tabi bayım.

yutak boyu yokuş aşağı

dar patikayı ablukaya alıp

mide yerleşkeli kaçak kelebekleri

ani bir ba...

önce birkaç gül soldu

sonra satırlarım

ardından kalbim durdu

bir yok oluş hikayesiydi

bana anlamlı gelen her şey toz olup uçuveriyordu

ağır ağır ölüyo...

hangi anakaranın

bitki örtüsüdür

gözlerin

hangi iklimin

yağışı

ve yakışı

gebe kalır dizeler

kirpiklerinin

tel tel sıralanışına

sahi hangi şiirden do...

Sancı verdim beni doğurana, doğdum bilinmezliğe.

Boş bir tenekeydim

Boyun eğdim kendini bilmezlere.

Ağlarken susmayı,

suskunken korkmayı,

göz yaşımdan ...

bitti. uyandık. tutma zamanı

gelme! tren kalkıyor

vakit geldi. gitme zamanı

bırak ellerimi

atma o son bakışını

teslim ol. yaşa hayatını

dökme gözyaşı

...