Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Hiç mi vaktinde olamadım

Hiç mi istenmedim bilemedim

Hep ardından son bir tutundum gidenin

Sürüklendi durdu, yaralandı yüreğim

Dalıp gidiyor şimdi gözler...

Bir masa üstünde kalan

O renksiz fotoğrafta

Beyaz beni sen siyahta

Arar durur bulamazsın 

Kir pas altında yatan

Ruhuna taptığımda

Bigün beni varlığında...

Sen İstanbul'sun bana bir nevi.

Benden evvel niceleri fethetmeye gelmiş seni.

Belki yeni bir şey sunamam sana

İhştişam zaten sende.

Ama şu genç yaşımda

...

Ne kadar yorgun uyanıyoruz değil mi sabahlara artık; adeta bu sabahlar bizim değil…Ahlaki normların ve egemen erklerin aynı kalemle çizdiği sınırlara kendi d...

Yine bir soru ile karşınızdayım ilk yaptığımda gelen yorumlar hoşuma gitmişti başkalarının fikirlerini duymak her zaman güzel hissettiriyor.

Bilirsiniz insa...

Kendi eserim Hasbelkader'i okumak isteyenler bıraktığım bağlantıdan yardım alabilirler.

kuyuya düştü karayelin

sürüklediği cılız, zulmedilmiş yaprağı

ardında bıraktı kadim melaikeleri

düşerken mutlu muydu

kim bilir ki?

öncelerden öncesi

...

Leyla, birbirini bıkmadan usanmadan tekrar eden soluk renkli sabahlardan birine daha uyandı. Gözlerini açtığında ne vakittir aynı tavana umutsuzca baktığını ...

aşırı hissin verdiği hissizlik

Geride bıraktığı tüm günlerin aynısı olan sabaha bıkkınlıkla uyandı. Sıcaklarla birlikte konteynır evinin içi daha da ısınıyor daha da nefes alınmaz oluyordu...

Her uyanış bir duadır

Yaşamın kutsallığını resmeden

Varoluşçuluğun prototipi bu resim ki

Her adem içindir,

Eksiksiz her mahluk

Muhatabı bu sanatın

Soka...

Durdum kıyama

Bilirsin ki varmak isterim yanına

Sevdiğim, ayırma huzurundan

Çabuk kavuştur yanına

Eğildim rüküda

Benden evvel gitti secdeye

Gözden aka...

Dağlar var

Sanki kimse derdiyle aşmamış bin yıldır

Üzerinden kuşlar memleketine uçmamış

Yalnız ölüm olmuş eteklerinde

Kan kokmuş, ot bitmemiş 

Öyle mi o...

Seni üzmek

Bir ev dolusu insanı gazla boğmak gibi

Öyle vahşetli artık

Bir ev dolusu insanı gazla boğarmışım da

Seni üzemezmişim gibi kendimi bilerek.

Ö...

şayet bir gün sesimi duyamazsan

kuşların sesini getir aklına,

hatırla beni..

gökyüzü mavi, 

ağaçlar sarmış her yanımı 

derdimi, anlatmaklı olurum suyun ...

Şiirlerle doldurmak istediğim duvarlarım var benim. Kendi içinde çalkantılı iç dünyasında buharlı gemiler kalkan ve hiç bilmediği limanlarda demir atan alela...

Korkak birine dönüşmek zaman alır neticesinde

Ben zamanın içinde yaşayan bir kadın değilim

Diye düşünsem de yelkovan ve akrebin oyuncağı olduğumun farkına ...

ve sessizlik. çok sessizdi ev. sadece ayak uçlarımızın sesi. tüm o kalabalık gitmiş, renkler yeniden geri gelmişti. seksen metrekareye ne sığabilirse sığdırm...