Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

odamda durmaktan bıkmıştım

mona lisa gülümsememden de

o yüzden

otobüse bindim

louvre müzesine geldim

kendimi bulmak için

orada yediğim sütlü tatlılar

...

Kapitalizm ve İntihar Kültürü

Kapitalizm, bireyleri sürekli üretmeye ve tüketmeye zorlar, ancak aynı zamanda insanları eksiklik hissiyle boğarak varoluşsal ...

hayatımın sana ilişkin kısmı

bir kumar üzerine kurulu

sana oynadığım her kumar

tecellilerim

güneş bir gün bu hâneye de doğacak

o zaman sıyrılarak irtifâ...

Genç adam, kasabada geçen sıkıcı günlerin boğuculuğu içinde kaybolmuştu. Hayatında hiçbir şeyin anlamı kalmamıştı; Hatice’ye dair bir düşüncesi yoktu, ne onu...

Yetmedi mi,

Her şeyi buğulu bir camın ardından izlediğim günler?

Belki ben de istiyorumdur artık,

Önü açık yollarda yürümeyi.

Çırpınmaktan usanmışımdır,
...

yalnızlık zuhur ettikçe

böylesine acımasız

yaşa fiili yük kaçıyor

elmacık kemiklerime

yorgunum

göç etmeye erinecek raddede

yılgınım

köşelere pusmuş ç...

Bazen kendimi Frankeistein'a benzettiğim oluyor. Oradan buradan toplanmış üslubum, biraz "Bugün ne giyeceğim?" aptallığından kaçış-"İnsan giyinmeyi bilmeli."...

dün gece oturduk

dertlerimle barıştık

dünya artık bana

dokunmayacakmış

Ceng-i diyarı yarının eteğinden çekmiş telaşesini

Artık heyecan duymuyor sobanın kenarında portakal kabuklarını ahulandırmaktan

Bilincini silah arkadaşı...

beynim durmuyor

hep başka başka şeyler düşünüyor

burnum kanarken

fazla bir şey isteyemem

elini veren kolunu kaptırıyor sana derler

hasta mısın usta mısı...

Bilmem kaç şişe bira kaç tane şarap içtim hiç saymadım ama senin kaç kere gittiğini çok saydım. Kadın seni hep sevdim desem çok laçka olur ama tastamam senin...

Elbet kırılıyor insan, tıpkı kemikleri gibi.

Tüm ruhum alçısıyla sıvanmıştır hayatın,

İzin verseydi, uyku akan gözlerim,

Ruhumda ki sızıyla bir asır uyurd...

düşünmek istemiyorum

ayaklarımı denize doğru uzatmak

ve taş atmak

kafamdaki hayaletlerden

uzaklaşamıyorum

mutluluğumda arkamda gölgeler var

su içip içi...

Ne kadar da çaresiz kalıyormuş insan

Ölüm söz konusu olunca.

Sanki daha dün gitmişsin gibi,

Sanki savaşı kazanmışta bütün silah arkadaşları ölmüş asker g...

-Peki derdiniz ne Seyfullah bey?

Var olmak mı?

+Estağfurullah,

var oluşun farkında olunması.

-O kadar uzun sürdü ki muhabbet, temeli var olmayı istemenin...

Eğer, ölecek olsaydım.

Karanlığın içinde sürüklenen bir toz zerresine benzerim diye akıl ettim.

Tesadüftür ya da değildir bilmem, çoktan benzedim toz zerre...

gece olunca üzerime giydiğim sensizliğimle baş başa kalıyorum

Yazdıklarımda neyi kastettiğimi insanlara açıklama ihtiyacı duymaya başlamamdan anlıyorum değiştiğimi.

Eskiden "Kim ne anlarsa anlasın!" diyerek kaşlarını ç...

Mağlup edildin. (Bilmediğin diyarların düşüncesini yük gibi taşımakla olduğun gerçekliği kabullenmeye çalışmak arasında çırpınıyorsun. Bir çocuk için kucağa ...

Bende çok konuşurum bilir misin?

Kafamın içinde ne fırtınalar kopar,

Düşüncelerim ağır basar.

Kendimi bir deniz kıyısında hissederim.

Deniz simsiyah, ay ...